مدیریت ریسک به فرایند شناسایی، تحلیل و پاسخ به عوامل خطرساز گفته میشود که در طول عمر یک پروژه ممکن است رخ بدهند. اگر مدیریت ریسک بهدرستی انجام شود میتواند با کنترل وقایع آینده، از خطرات احتمالی پیشگیری کند.
برای روشن شدن این موضوع به مثال زیر توجه کنید:
فرض کنید برای انجام یک فعالیت در شبکه، به توسعهی فناوری جدیدی نیاز است. مدیر پروژه یک برنامهی زمانبندی ششماهه برای آن تنظیم میکند، اما نظر کارکنان فنی این است که این کار حداقل به ۹ ماه زمان نیاز دارد. اگر مدیر پروژه فردی پیشگام باشد و بهموقع دستبهکار شود، تیم پروژه میتواند بلافاصله یک برنامهی اضطراری تدوین کند. در اینصورت پیش از موعد مقرر، مشکل زمان حل خواهد شد. در غیر اینصورت تیم پروژه (که هیچ برنامهی اضطراریای تدوین نکرده است) نمیتواند کاری انجام بدهد. در حالیکه بسیاری از کارها ناتمام مانده است، مهلت انجام پروژه به پایان میرسد و مدیر پروژه تازه به فکر مدیریت بحران میافتد. به این ترتیب وقت ارزشمند اعضای تیم بهسادگی هدر میرود.
مدیریت صحیح ریسک نهتنها احتمال رخ دادن آن، بلکه دامنهی تأثیرات آن را نیز کاهش خواهد داد.
سیستمهای مدیریت ریسک
سیستمهای مدیریت ریسک علاوه بر شناسایی ریسکها و تعیین کیفیتشان، میتوانند تأثیراتی را که بر پروژه میگذارند نیز پیشبینی کنند. پذیرش یا عدم پذیرش ریسک معمولا به سطح تابآوری (tolerance level) مدیر پروژه بستگی دارد.
اگر مدیریت ریسک بهطور منظم برای شناسایی مشکلات احتمالی و یافتن راهحل آنها انجام شود، بهراحتی فرایندهای دیگر ازجمله سازماندهی، برنامهریزی، بودجه و کنترل هزینه را کامل خواهد کرد. مدیر پروژهای که در این زمینه پیشگام باشد، میتواند تا حد زیادی از وقوع اتفاقات غیرمنتظره در طول عمر پروژه پیشگیری کند.