تحليلي بر آزمونهاي مجموعه بوستر
استاندارد KES D – C
65
پنج دسته كلي (1- عملكردي ،2- سختي و قدرت ، 3-
دوام ، 4- مقاومت جوي ، 5- صدا ) آزمونهاي بوستر را تشكيل مي دهند . در اين پروژه
به آزمونهاي عملكردي خواهيم پرداخت و سعي خواهيم نمود زير آزمايشهاي اين گروه را
تا حد امكان تشريح نموده و هدف از انجام هر يك را به اختصار توضيح دهيم . قبل از
وارد شدن به مبحث فوق ابتدا اصطلاحاتي را كه در متون استاندارد مورد استفاده قرار
گرفته است را عنوان مي كنيم :
ميله فشار (Pushrod) : ميله خروجي بوستر است كه وظيفه
انتقال نيرو به پمپ ترمز را دارد .
ميله ترمز (Operatingrod) : ميله ورودي بوستر كه به پدال ترمز متصل است و وظيفه انتقال نيرو به بوستر
را دارد .
پيشروي مؤثر (Effective
stroke) : ميزان پيشروي
ميله فشار كه حداقل مي بايست
به اندازه حداكثر پيشروي پيستونهاي پمپ ترمز براي رسيدن به حداكثر فشار خروجي
باشد.
نيروي نهايي
عملكرد (Full loadworking point) : نقطه اي است كه بيشترين نيروي خروجي به واسطه عملكرد بوستر به دست مي
آيد . از اين نقطه به بعد عملاً نقش بوستر حذف شده و نسبت تغييرات نيروي خروجي به
تغييرات نيروي ورودي تقريباً برابر يك خواهد بود . اين نقطه را Vacum Run – Outpoint نيز مي گويند . زيرا خلاء از بوستر كاملاً خارج
شده است .
انجام آزمونهاي
عملكردي اغلب براي اطمينان از صحت عملكرد و نيز سلامت محصول بوده لذا اكثراً در
انتهاي خط مونتاژ و به طور صد در صد بر روي محصولات و يا قبل از انجام آزمونهاي
طولاني مدت دوام و يا سختي و قدرت انجام مي گيرند .
پيشروي مؤثر ميله
فشار (Effective stroke
of push rod) : براي رسيدن به
حداكثر فشار خروجي در پمپ ترمز مي بايست پيستونها حداكثر كورس خود را طي نمايند
.تغذيه اين مقدار پيشروي به وسيله ميله فشار صورت مي پذيرد پس ميله فشار بايد
حداقل به ميزان حداكثر كورس پيستونهاي پمپ ترمز .
قابليت پيشروي
داشته باشد . اين آزمون براي حصول اطمينان از اين قابليت انجام مي گردد به گونه اي
كه پس از ايجاد خلأ mmhg 10+ـ500 در بوستر نيروي معادل kgr50 به ميله ترمز اعمال نموده و سپس ميزان حركت ميله
فشاراندازه گيري مي شود.
لقي حركت ميله
ترمز (Operating rod
play stroke) : براي اينكه خلاصي حركت ميله ترمز براي رسيدن به يك نيروي
خروجي در محدوده مجاز باشد . اين آزمون انجام مي گردد. روش انجام آن بدين گونه است
كه ابتدا خلأ mmhg 10+ـ500 را به بوستر وصل نموده و نيرويي
مععادل kgf 2 به ميله فشار وارد مي كنيم (در اين
هنگام هيچگونه نيروي ورودي به ميله ترمز اعمال نشده است ) سپس به ميله ترمز به
اندازه اي نيرو وارد مي شود كه نيروي خروجي kgf
5 قرائت گردد. در اين هنگام پيشروي ميله ترمز اندازه گيري مي شود .اين مقدار مي
بايست در بيشترين اندازه خود (mm) 7/0 باشد.
نشتي هوا (Air
tightness ) :
اين آزمون در
وضعيت «بدون عملكرد» و «عملكرد» انجام مي شود .
همانطور كه مي
دانيد بوستر محفظه اي است كه توسط ديافراگم به دو قسمت تقسيم شده است . هنگامي كه
بوستر هيچگونه عملكردي ندارد اين دو قسمت با هم در ارتباط بوده و خلأ ايجاد شده در
هر قسمت با هم در ارتباط بوده و خاأ ايجاد شده در هر دو قسمت از بوستر به يك ميزان
است .
اطمينان از اينكه
اين دو محفظه بوستر با فضاي خارج هيچگونه ارتباطي ندارد امري ضروري است . لذا در
حالت بدون عملكرد خلأ mmHg 10+ـ500 را در بوستر ايجاد نموده و پس
شير ارتباطي منبع خلأ با بوستر قطع مي شود . ميزان افت خلأ را پس از 15 ثانيه در
بوستر اندازه گيري مي كنيم . اين ميزان مي بايد حداكثر mmHg
25 باشد.
در حالت عملكردي ،
ارتباط اين دو محفظه با هم قطع شده و محفظه اول (محفظه كاري) با اتمسفر ارتباط
برقرار مي كند ؛ اختلاف فشار به وجود آمده در دو محفظه بوستر ، عمل تقويت را انجام
مي دهد . پس اطمينان از قطع بودن ارتباط دو محفظه در حالت عملكرد نيز اهميت داشته
، لذا براي حصول اين اطمينان خلأ mmHg 10+ـ500 را به
بوستر متصل كرده و پس از قرار دادن ترمز در موقعيت 10 +ـ70 درصد پيشروي مؤثر با
اعمال نيروي بيشتر از نيروي Full
load
ارتباط منبع خلأ با بوستر قطع مي شود . ميزان افت خلأ پس از مدت زمان 15 ثانيه
حداكثر mmHg 25 مجاز است .