بخشی از کتاب:
جمعیت سادات، مانند سایر اقوام و طوایف بشری در طی حدود 1400 سال، علی رغم تحمل نسل کشی‌ها و سرکوب‌های بیرحمانه، رشد و گسترش یافته است.اما این رشد و گسترش متمرکز در جغرافیای واحد و بصورت دست‌جمعی صورت نگرفته است.سادات در تمام بلاد اسلامی در قاره‌های مختلف مهاجرت کرده‌اند، اما این مهاجرت فردی و حداکثر خانوادگی در نقاط دور دست، کوهستانی و صعب العبور بوده است تا از تعقیب و آزار وکشتار عوامل حکومت‌های ستمگر و سیّدستیز در امان بمانند.
در اثر جابجایی‌ها و فشارهای ناشی از حذف فزیکی تعداد زیادی از سادات مهاجر در کشورها و مناطق مختلف به تدریج هویت تباری و مذهبی خود را از دست داده در میان اقوام دیگر هضم شدند...