در سالهای ۱۳۱۶ و ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ خورشیدی که جناب آقای محسن حداد رئیس دبیرستان دارالفنون، عهده دار معاونت و ریاست دبیرستانهای علمیه بازرگانی و البرز بودند، اینجانب نیز در خدمت ایشان در دبیرستانهای مذکور افتخار تدریس را داشتم و از جمله درسهائیکه میگفتم درس املاء (دیکته) بود و روشی را که در پیش گرفته بودم چنین بود که برای هر نوبت موضوع تازه را در نظر گرفته و باندازه یک دیکته آن را شرح و بسط داده و در ساعت مقرر برای دانش آموزان می خواندم تا از خارج بنویسد. تجربه معلوم می داشت که عموم دانش آموزان برای نوشتن این نوع از دیکته آماده تر بودند و بدون آنکه آثار انزجار از چهره ایشان مشهود گردد، با اهتز از تمام در نوشتن آن اهتمام داشتند.