کتاب «تئوری شعر: از موج نو تا شعر عشق» نوشته اسماعیل نوری‌علا اثری نظری و تحلیلی در حوزه نقد ادبی و شعر معاصر فارسی است که به بررسی تحولات شعر نوین ایرانی از دهه‌های میانی قرن بیستم تا دوران متاخرتر می‌پردازد. نوری‌علا که خود از چهره‌های شناخته‌شده در جریان شعر نوی ایران و از نظریه‌پردازان مهم شعر مدرن فارسی است، در این کتاب به واکاوی جریان‌ها، گرایش‌ها و مکاتب گوناگون شعری از «موج نو» تا آنچه خود آن را «شعر عشق» می‌نامد، می‌پردازد. او با زبانی صریح، روشن و گاه انتقادی، تلاش می‌کند تا مخاطب را با سیر تحول فرم، محتوا، زبان و نگاه شاعرانه در شعر معاصر آشنا کند.
در این اثر، نوری‌علا ضمن بررسی شعر شاعرانی چون احمدرضا احمدی، یدالله رویایی، منوچهر آتشی، فروغ فرخزاد و دیگران، به تحلیل ویژگی‌های زبانی، زیبایی‌شناسی و جهان‌بینی آن‌ها می‌پردازد و در عین حال، تلاش می‌کند از چشم‌اندازی فلسفی و فرهنگی، جایگاه شعر در زندگی و جامعه ایرانی را بازنگری کند. مفاهیمی همچون زبان شخصی، حذف قافیه، نگاه انتزاعی، حضور عشق در شعر و نسبت شعر با تفکر و سیاست، از جمله محورهای مطرح‌شده در کتاب هستند. نوری‌علا در این کتاب نه‌فقط به نقد شعر، بلکه به تبیین چشم‌اندازی برای آینده شعر فارسی نیز می‌پردازد و به همین دلیل، کتابش هم برای پژوهشگران ادبی و هم برای شاعران و علاقه‌مندان به شعر معاصر، اثری مهم و خواندنی به شمار می‌آید.