این کتاب حاصل تحقیق و مطالعه لطفعلی صورتگر در موضوعات ادبی است. وی پیش از این نیز دو کتاب در همین زمینه تألیف کرده است. به نظر نویسنده آثار ادبی را باید تنها با نگاه هنری و ارزش ادبی آن سنجید و مضمونهای اخلاقی، عرفانی، علمی و فلسفی آن و پیش زمینه های اجتماعی و تاریخی را از آن زدود. به همین دلیل در این کتاب از عرفای بزرگ ایران سخنی به میان نرفته است. اما از شاعران توصیف گرایی چون رودکی، فرخی، منوچهری، سعدی، نظامی، امیر معزی و حتی از شاعران معاصری چون ایرج میرزا و پروین اعتصامی سخن به میان رفته است. توصیف شاعران بیشتر شامل توصیف سه چیز است: عناصر طبیعی و مناظر، یادآوری یک منظره یا شخص، شرح جزئیات وقایع یا مناظر و اشخاص و توصیفاتی مبتنی بر تشبیه و مقایسه است که نتیجه آن همان شعر سمبولیک اروپایی است. این کتاب اولین بار در سال 1347 ش به سرمایه کتابخانه ابن سینا به طبع رسید.