این کتاب شرح حالی است از میرزا علی خان امین الدوله به قلم خود او و مانند بسیاری از شرح حالهای دیگر که به قلم مردان سیاسی نگارش می یابد آئینه ای از اوضاع سیاسی زمان مولف است. امین الدوله که تاکنون به نام سیاستمداری آزادیخواه و متجدد و اهل فضل و قلم شناخته شده است اینک شرح حال خود را به سبکی بدیع در این کتاب بیان می کند و خواننده می تواند از خلال سطور آن کاملا به شخصیت و روحیه وی پی برده واوضاع تاریخی ایران را نیز در دوره ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه بازشناسد.
امین الدوله در اوایل عهد ناصرالدین شاه منشی حضور بود و بیشتر رسائل شاه به قلم و انشای او تحریر می‌شد. در سال ۱۲۹۰ لقب امین‌الملک و منصب وزارت رسائل به او داده شد. در همان اوقات ادارهٔ پست به او سپرده شد و یک سال بعد ضرابخانهٔ دولتی نیز به او واگذار گردید. در سال ۱۲۹۷ وزارت وظایف و اوقاف که شغل پدری‌اش بود به دیگر مشاغل او افزوده شد. در سال ۱۲۹۹ لقب امین‌الدوله گرفت، و در سال ۱۳۰۴ به ریاست مجلس وزرا و دارالشورای کبری انتخاب شد.