نویسنده سفرنامه: (میرزا سراج الدین حاجی میرزا عبدالرئوف)در شهر بخارا به دنیا آمد.در اواخر سال ۱۹۰۲ میلادی(۱۲۸۱ خورشیدی)برای دومین بار عزم سفر کرد و از افغانستان و ایران دیدار کرد .در سال ۱۹۰۴ میلادی(۱۲۸۳ خورشیدی)باز عزم سفر ایران کرد که این سفر به اقامت پنج ساله وی در ایران منجر شد.سفر نامه وی از دو منظر قابل توجه است:
یکی اینکه اقامت پنج ساله او در ایران مصادف شد با وقوع انقلاب مشروطیت ایران(۱۹۰۵ میلادی)و حوادث پس از آن.
و دوم اینکه نویسنده جزو نسل اول از مردم ماوراالنهر بود که پس از معاهده آخال بین ایران و روسیه تزاری(۱۸۸۱م-۱۲۶۰ خ)و جدایی همیشگی و قطعی ماوراالنهر و تمامی سرزمینهای آن سوی جیحون از خاک ایران در آن سرزمین که اینک زیر سلطه امپراطوری روسیه بود پرورش یافت.