سرگذشت سیف الدین باخرزی تالیف ایرج افشار است به انضمام شمه‌ای از مقامات و افکار او منقول از اورادالاحباب تالیف ابوالمفاخر یحیی باخرزی و رساله در عشق از آثار صاحب ترجمه که در سال ۱۳۴۱ در تهران و مستخرج از مجله دانشکده ادبیات، شماره‌های چهارم، سال هشتم و چهارم، سال نهم است.
سیف الدین باخرزی، با نام کامل سیف‌الدین ابوالمعالی سعیدبن مطهربن سعید باخرزی مشهور به شیخ العالم و «خواجه فتح‌آبادی» صوفی، عارف و شاعر معروف قرن هفتم هجری است. او در عرفان و تصوف مرید شیخ نجم الدین کبری دانسته‌اند. نجم الدین کبری او را به بخارا فرستاد و در آنجا طریقه کبرویه را رواج داد. او دیوان شعری هم داشته‌است که پاره‌ای از رباعیاتش در ضمن رباعیات ابوسعید ابوالخیر در تهران به چاپ رسیده‌است.