بخشی از کتاب تنفس:
«تاریکی مطلق مرا در بر گرفته است. در عمق ۶۰ فوتی زیر سطح زمین، در دخمهای باستانی در پاریس، در حالی که اطرافم را استخوانهای هزاران نفر احاطه کرده، نشستهام. این مکان که به کاتاکومبهای پاریس معروف است، شبکهای پیچیده از تونلهاست که زمانی معدن سنگ آهک بوده و حالا به گورستانی زیرزمینی تبدیل شده است. اما من اینجا نیامدهام تا درباره مردگان بیاموزم؛ آمدهام تا درباره زندگی بیاموزم، و مهمتر از همه، درباره نفس کشیدن. در این محیط که میزان رطوبت و دیاکسید کربن در آن به طور طبیعی بالاست، میتوانم تاثیر هر نفس را بر بدنم حس کنم.
اکثر ما فکر میکنیم که نفس کشیدن امری غریزی و خودکار است که نیازی به آموختن ندارد. اما حقیقت این است که انسان مدرن، تنها موجود روی کره زمین است که شیوه صحیح تنفس را فراموش کرده است. ما به تدریج از تنفس عمیق و آرام از طریق بینی به تنفس سطحی و سریع از طریق دهان روی آوردهایم. این تغییر به ظاهر کوچک، تاثیری عمیق بر سلامت ما گذاشته است. فشار خون بالا، اضطراب، خستگی مزمن، آپنه خواب و بسیاری از مشکلات دیگر، همگی میتوانند ریشه در همین تغییر ساده داشته باشند. اما خبر خوب این است که میتوانیم با بازگشت به شیوه صحیح تنفس، بسیاری از این مشکلات را برطرف کنیم.»