بخشی از کتاب تبدیل شدن به بووار:
«در ژانویه ۱۹۲۹، زمانی که سیمون دو بووار برای اولین بار ژان-پل سارتر را در دانشگاه سوربن ملاقات کرد، نمی‌دانست که این دیدار مسیر زندگی‌اش را برای همیشه تغییر خواهد داد. او در آن زمان، دختر جوانی بود که هنوز برای یافتن جایگاه خود در دنیای آکادمیک تلاش می‌کرد. در جامعه‌ای که تحصیلات عالی زنان را چندان جدی نمی‌گرفت، او خود را با جدیت و پشتکار به عنوان یکی از درخشان‌ترین دانشجویان فلسفه مطرح کرده بود. اما آنچه بووار نمی‌دانست این بود که سال‌ها بعد، نه تنها به عنوان همراه فکری سارتر، بلکه به عنوان متفکری مستقل و تاثیرگذار شناخته خواهد شد.
پدر بووار همیشه می‌گفت: 'سیمون مثل یک مرد فکر می‌کند.' این جمله که ظاهراً تعریف بود، در واقع نشان‌دهنده عمق تبعیض جنسیتی در جامعه فرانسه آن زمان بود. اما بووار به جای پذیرش این کلیشه‌ها، تصمیم گرفت آنها را به چالش بکشد. او به تدریج دریافت که مشکل در نحوه تفکر او نیست، بلکه در جامعه‌ای است که تفکر عمیق و تحلیلی را صرفاً ویژگی مردانه می‌داند. این درک عمیق از نابرابری جنسیتی، بعدها در کتاب 'جنس دوم' او متبلور شد، اثری که تاثیری انقلابی بر جنبش فمینیستی قرن بیستم گذاشت.»