بخشی از کتاب تاریخ جهان در شش لیوان:
«آبجو، اولین نوشیدنی الکلی که انسان تولید کرد، نقشی حیاتی در ظهور تمدن‌های اولیه داشت. در بین‌النهرین باستان، جایی که کشاورزی برای اولین بار شکوفا شد، آبجو فقط یک نوشیدنی نبود؛ بلکه یک ماده غذایی اساسی، یک دارو، یک وسیله مبادله و حتی یک ماده مذهبی بود. تولید آبجو به کشاورزان انگیزه می‌داد تا مازاد غلات تولید کنند، و این امر به نوبه خود به رشد جمعیت و پیچیده‌تر شدن جوامع کمک کرد. در واقع، می‌توان گفت که تمدن نه با نان، بلکه با سوپ آبجو آغاز شد.
در مصر باستان، آبجو چنان اهمیتی داشت که بخشی از جیره روزانه کارگرانی بود که اهرام را می‌ساختند. این نوشیدنی نه تنها تشنگی را رفع می‌کرد، بلکه منبع مهمی از کالری و مواد مغذی نیز بود. علاوه بر این، فرآیند تخمیر آبجو آن را از میکروب‌های مضر پاک می‌کرد، و در نتیجه نوشیدن آن امن‌تر از آب خام بود. این ویژگی‌ها آبجو را به یک عنصر کلیدی در رشد و بقای تمدن‌های اولیه تبدیل کرد. به این ترتیب، می‌توان گفت که تاریخ تمدن با تاریخ آبجو گره خورده است.»