بخشی از کتاب راهی نو برای مادران:
«وقتی مادر شدم، هویت من به شکلی تغییر کرد که اصلاً انتظارش را نداشتم. مدام بین این دو کشمکش داشتم: از یک طرف می‌خواستم کاملاً کنار بچه‌هایم باشم، و از طرف دیگر نیاز داشتم به آرزوها و هویت حرفه‌ای خودم هم وفادار بمانم. مسئله این نبود که همه‌چیز را هم‌زمان داشته باشم، بلکه باید تعریفم را از «همه‌چیز» عوض می‌کردم. فهمیدم مسیری که معمولاً برای زنان بعد از مادر شدن در نظر گرفته می‌شود، اغلب به خستگی و ناامیدی ختم می‌شود، به‌ویژه وقتی از آن‌ها انتظار می‌رود در همه نقش‌ها کامل و بی‌نقص باشند.
شروع کردم به پرسیدن سوال‌های متفاوت؛ نه اینکه «چطور از بقیه عقب نیفتم؟» بلکه «واقعاً از زندگی چی می‌خوام و چطور می‌تونم زندگی‌ای بسازم که با خواسته‌هام همخوانی داشته باشه؟» از اون لحظه همه‌چیز تغییر کرد. به‌جای اینکه رویاهایم را در زمان‌های خالی بین کارهای مادری جا بدهم، زندگی‌ای منعطف و رضایت‌بخش ساختم که در آن، مادر بودن در مرکز قرار داشت؛ نه به‌عنوان مانع، بلکه به‌عنوان منبعی قوی برای وضوح و انگیزه. این تغییر زمان برد، و مجبور شدم تعریف‌های قدیمی‌ام از موفقیت را رها کنم. اما در عوض، ارتباط عمیق‌تری با خودم و خانواده‌ام پیدا کردم. دیگر خودم را با میزان کار یا مشغله‌ام نمی‌سنجیدم، بلکه به این نگاه می‌کردم که چقدر با ارزش‌هایم هماهنگ هستم.»