توضیحات:

چکيدۀ پژوهش:

اين پژوهش، تحقيقی تجربی ست که به منظور بررسی تاثير بازی درمانی، بر تکامل اجتماعی کودکان 6-4 ساله شيرخوارگاه آمنه و 9-7 ساله دبستان فائض بودند که حداقل يکسال از مدت اقامت آنها در شيرخوارگاه گذشته و فاقد هر گونه مشکل وبيماری جسمی وذهنی(تالاسمی ، فلج اندامها، نقص عضو وعقب ماندگی ذهنی) بودند.

ابزار گردآوری اطلاعات، مقياس بلوغ اجتماعی واينلند بوده است که شامل هشت زمينه مختلف سوالات مرتبط با تکامل اجتماعی کودکان می باشد وبر اساس آن، سن اجتماعی کودکان قابل سنجش واندازه گيری می گردد.

کوکانی که سن اجتماعی آنها – که بر اساس مقياس بلوغ اجتماعی و اينلند و توسط مربيان مربوطه محاسبه گرديد – حداقل به ميزان 2/1 سال از سن تقويمی آنها کمتر بود، به عنوان کودکان دجار تاخير در تکامل اجتماعی شناخته شدند که تعداد آنها کمتر بود، به عنوان کودکان دچار تاخير در تکامل اجتماعی شناخته شدند که تعداد آنها 26 نفر بود(2 پسر و4 دختر) و اين کودکان ، براساس روش نمونه گيری تصادفی ساده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی؛ دو گروه آزمون و شاهد تقسيم گرديدند.

کودکان گروه آزمون به مدت پنج هفته و هر هفته در سه جلسه دو ساعته در اتاق بازی بخش و با حضور و نظارت پژوهشگر، با انواع بازيهای خاص گروه سنی 6-4 سال مورد تحقيق قرار گرفتند که حضور پژوهشگر در جلسات، به منظور ساختار بخشيدن به بازيها و هدفدار نمودن آنها در جهت ارتقای سطح تکامل اجتماعی کودکان مذکور بوده است.

پس از پايان مدت زمان تعيين شده ، کودکان هر دو گروه آزمون و شاهد مجددا با استفاده از مقياس بلوغ اجتماعی و اينلند مورد بررسی قرار گرفتند.نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماری اطلاعات که توسط آزمون تی صورت گرفت، نشان داد که اختلاف ميانگين سن اجتماعي کودکان گروه شاهد(94/3 با انحراف معيار45/0) با گروه آزمون(7/3 با انحراف معيار41/0) پيش از بازی درمانی معنی دار نبوده است(17/0= p) در صورتيکه اين اختلاف ميانگين در دو گروه شاهد(01/4 =qو 45/0=SD) و آزمون (58/4=Q و 4/0= SD) بعد از بازی درمانی معنی دار می باشد(003/0>P) يعنی بازی درمانی سبب افزايش سن اجتماعی کودکان گروه آزمون  گرديده است.

به منظور بررسی تاثير بازی درمانی بر سن اجتماعی بعد از بازی درمانی و با در نظر گرفتن متغيرهای ديگری چون جنس و طول دوره اقامت از آناليزرگرسيون چند متغيره استفاده شد که به روش گام به گام متغيرهای نهايي در مدل مشخص گرديدند.بر اين اساس مشخص گرديد که جنس کودک و طول مدت اقامت در شيرخوارگاه، تاثيری در وضعيت تکامل اجتماعی کودک نداشته است.

مقدمه:

بازی و ورزش يکی از ارکان اصلی تعليم و تربيت هر جامعه می باشد و بطوريکه آقای هارولد، ام باور (( در کتاب انسان و حرکت )) می نويسد: افراديکه پرورش يافته در امر تربیت و ورزش هستند چون اين افراد سالم، آماده و فعالند بهتر می توانند از قوای ذهنی خود با هوشياری و آگاهی بهره ببرند.بازيهای پرورشی و مهارتی نه تنها در سنين کودکی مفيد هستند بلکه در تمام لحظات زندگی در حال رشد وتغيير است و حرکات طبيعی بدن در سلامت روح و روان نقش اساسی دارد. انسان با فکر و تدبير خود به بازي شکل می دهد . نحوه اجرای آن را ارزشيابی کرده و برای ارزشيابی نيز ضوابطی تعيين می کند.همچنين سليقه و ذوق و استعداد انسان در انتخاب بازی نقش اساسی دارد. با نگاهی به جايگاه بازی و ورزش در طول زندگی بشر و با مروری بر نوشته ها و گفته ها مشاهده می کنيم که در اين زمينه گسترده يعنی ارتباط بين بازيها و تکامل اخلاقی – اجتماعی و عاطفی نظريات متفاوتي وجود دارد که يکی از اين نظريه ها معتقد است که شرکت در فعاليتهای ورزشی و بازی مخصوصا رشته ها و بازی های گروهی از نظر تربيتی اجتماعی مفيد است.بر طبق اين نظريه بازی به توانايي و قابليتی منتهی خواهد شد که تعاون و همکاری با ديگران را بر پايه درک و ارتباط متقابل تقويت خواهد کرد.چرا که کسب يکی، توانايي حاصل حداکثر کوشش است که فرد بدون توسل به غرضهای شخصی می تواند از خود نشان دهد خصوصياتی مانند سخاوت، بزرگواری، جوانمردی، شجاعت، ثبات قدم می تواند از طريق بازی و ورزش ترويج و گسترش يابد.

در اين پژوهش که به بررسی نقش بازی در رشد عاطفی و اجتماعی کودکان پرداخته شده در چنج فصل تنظيم گرديده که در فصل اول پژوهش به طرح مساله و ضرورت و اهميت اهداف و فزضيات مورد بررسی قرار داده شده جهت تسلط بر موضوع در فصل دوم پژوهش نظريات و ديدگاههای مختلف در خصوص بازی و نقش آن در تکوين شخصيت مورد بررسی قرار گرفته و به نتايج مثبت اين رفتار اجتماعی پرداخته شده است.در فصل سوم پژوهش به چگونگی انجام پژوهش که مبتنی بر بررسی اسناد و مدارک و از طرفی مطالعات ميدانی است پرداخته شده.در فصل چهارم تجزيه و تحليل اطلاعات و فرضيه آزمايي شده است.در فصل پنجم که نتيجه گيری و همچنين پيشنهادات ومحدوديت ها قيد گرديده است.