قالب: Word

تعداد صفحات: 22

دولت جمهوري اسلامي ايران ودولت جمهوري كوبا كه از اين به بعد به عنوان طرفهاي متعاهد ناميده مي شوند؛ با توجه به اين كه نقض قوانين گمركي منجر به تضييع منافع اقتصادي ،‌ قانوني و اجتماعي و نيز منافع مشروع تجاري كشورهايشان خواهد گرديد؛ باتوجه به اينكه توزيع غيرقانوني مواد مخدر و مواد روان گردان سلامت شهروندان و جامعه را به مخاطره مي اندازد؛ با در نظرگرفتن اهميت محاسه دقيق حقوق وتعرفه هاي گمركي و سايرمبالغي كه بهنگام واردات و يا صادرات كالا دريافت مي گردد و حصول اطمينان از اجراي صحيح ممنوعيتها ،‌محدوديتها وكنترل ؛ با اعتقاد به ضرورت افزايش تلاشها در جهت جلوگيري از نقض قوانين گمركي و تضمين وصول صحيح ومؤثرتر حقوق  و تعرفه هاي واردات / صادرات از طريق همكاريهاي مابين ادارات گمرك متبوع خود؛ با توجه به توصيه هاي سال 1953 (1332) شوراي همكاري گمركي در رابطه با كمك متقابل اداري، كنوانسيون واحد سال 1961 (1340)‌سازمان ملل متحد درباره مواد مخدر ، كنوانسيون سال 1971 (1350)‌ سازمان ملل درباره مواد روان گردان و كنوانسيون سال 1988 (1367)‌ سازمان ملل در مورد كنترل مواد مخدر و مواد روان گردان ؛ به شرح زير به توافق رسيدند: