نامهٔ بانوان دوهفته‌نامه‌ای بود که از ۱ مرداد ۱۲۹۹ تا ۲۴ خرداد ۱۳۰۰ (مصادف با ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۲۰ تا ۱۴ ژوئن ۱۹۲۱) در تهران منتشر می‌شد. ناشر و سردبیر این نشریه، شهناز آزاد (دختر میرزا حسن رشدیه، بنیانگذار آموزش مدرن در ایران) بود.
هم شهناز آزاد و هم شوهرش ابوالقاسم آزاد مراغه‌ای که ناشر روزنامه‌هایی مانند آسایش، آزاد و نامهٔ پارسی بود، از پیشگامان طرفداری از آزادی زنان و به‌خصوص کشف حجاب محسوب می‌شدند که به همین خاطر از سوی مقامات کشور مورد پیگرد قرار گرفتند. آنها همچنین انجمن بانوئیان ایران را تاسیس کردند. به نظر می‌رسد ابوالقاسم آزاد مراغه‌ای نقش مهمی در انتشار نامهٔ بانوان داشته است.