در سال ۱۳۳۴ در خارج شهر ساری، ضمن خاک‌برداری‌هایی که در کنار کوره‌های آجرپزی مجاور ایستگاه راه‌آهن به عمل می‌آمد، پس از تفحص و کاوش از دل خاک سه قطعه ظرف نقره متعلق به دوره ساسانی بیرون آمد. بین این سه قطعه ظرف مکشوفه، بشقابی وجود دارد که از لحاظ زیبایی و جنبه هنری و صنعت فلزکاری شایان توجه بوده است. این نوشتار اختصاص به تتبع و تحقیق درباره این ظرف خاص دارد.