محمدتقی زهتابی از «تُرک‌پژوهانِ» کوشای ایران بود که بررسیِ تاریخِ باستانیِ ترکانِ ایران و کاوش در زمینه‌های تاریخیِ زبانِ ترکی در ایران و اصولِ آوایی و دیگر مسائلِ زبان‌شناختیِ ترکی را سرلوحه‌ی تحقیقاتِ خود قرار داده بود. کوشش‌های زهتابی در این زمینه از آن جهت ارزشمند است که در تاریخ‌نگاریِ رسمیِ ایران، نقشِ آشکارِ «عنصرِ ترکی» معمولا موردِ بی‌مهری قرار گرفته و حتی جعل و تحریف شده است. در این راستا، خودِ حاکمانِ ترکِ برهه‌های تاریخیِ مختلفِ ایران نیز چندان بی‌تقصیر نبوده‌اند؛ چرا که با مستحیل نمودنِ خود در گونه‌ای از باستانگراییِ «پارسی‌محور» به هویت و زبانِ ترکی بی‌توجهی کردند.