شورای فرهنگستان به حکم وظیفهای که در امر واژهگزینی برعهده دارد، از همان نخستین جلسات لازم دید که پیش از انتخاب و تصویب واژههای فارسی در برابر لغات بیگانه، «اصول و ضوابطی» وضع کند تا مبنا و میزان و راهنمای کار باشد. پس از بحثهای طولانی، اصول و ضوابط واژهگزینی تنظیم شد و در جلسه پنجاهوهشتم (مورخ ۷۳/۷/۱۱) شورای فرهنگستان در قالب ۹ اصل تصویب شد. سپس در سال ۱۳۷۶ گروه واژهگزینی شرحی بر این اصول و ضوابط نوشت و در جلسه یکصدوپانزدهم (مورخ ۷۶/۴/۲) شورای فرهنگستان به تصویب رساند