آنچه در تاریخ گسترش دین اسلام قابل ذکر است، پرداختن شعرا به نظم مدایح درباره آل نبی و ائمه و نیز سرودن شعرها و قصایدی در موضوعات و مسائل مهم فلسفی و عرفانی است. مطالبی که در این کتاب فراهم آمده، برگزیده‌ای است از هر یک از آن قصاید و اشعار که در تاریخ ادب عربی و فارسی نظایر آن بی‌شمار و فراوان است. در بخش اول قصیده‌ای است فلسفی ـ عرفانی از ابن سینا به نام «عینیه» با مقدمه‌ای مبنی بر شناخت اندیشه این فیلسوف بزرگ ایرانی در مورد نزول روح و هبوط آن به قالب انسان و سپس صعود یا خروج آن به عالم بالا که اصلی عربی آن با ترجمه منظوم فراهم آمده است. بخش دوم شعری کاملا عرفانی که سراینده آن ابن فارض مصری است، آمده است. این قصیده به نام «خمریه» مشهور است. بخش سوم ترجمه‌ای است منظوم از قصیده «برده» بوصیری در مدح حضرت ختمی مرتبت.