از مقدمه:
جرج اورول را میتوان پرآوازه ترین نویسنده سیاسی قرن بیستم نامید و بدون شک نوشتن دو کتاب «مزرعه حیوانات» و «۱۹۸۴» عامل اصلی شهرت وی بوده است؛ اما آنچه اورول را به نویسنده ای خاص و متفاوت مبدل ساخته، صراحت وی در گفتار، دوری از تعصب و یکجانبه گرائی و همچنین قدرت خارق العاده او در تشریح و توصیف وقایع، اعم از خیالی و حقیقی بوده است که این دومی برجسته ترین خصوصیت اورول نامیده می شود؛ چرا که بسیاری از وقایع مشروحه در آثارش، حاصل تجارب وی و زندگی در بین ضعیف ترین و بی دفاع ترین طبقات جامعه بوده که شاید کمتر روشنفکر و یا نویسنده ای انگیزه و تمایلی برای قدم نهادن در این عرصه را داشته باشد. با این حال محبوبیت واپسین کتب وی یعنی مزرعه حیوانات و زمان ۱۹۸۴ نشان می دهد که اورول بیشتر به خاطر آنچه با آن مخالف بود یعنی توتالیتاریسم شناخته شده است و نه آنچه با آن موافق بود. از آنجا که موضوع اصلی این دو کتاب نقدی بر نتایج انقلاب اکتبر و بوروکراسی حاکم بر اتحاد جماهیر شوروی بوده، هیچ جای تعجب نیست تا اورول به عنوان یک پیامبر ضدکمونیست در نظر خوانندگان جلوه کند؛ به عبارت دیگر می توان مدعی شد که این برداشتهای متعدد و سلیقه ای از آثار اورول از آنجا ناشی می شود که معمولاً افراد به طور ناخودآگاه سعی کرده اند نوشته های اورول را با شناخت و برداشت خود از نظامهای اجتماعی (بخصوص اندیشه های چپ) تطبیق دهند و از زاویه دید شخصی و آرمانهای درونی خود به تجزیه و تحلیل آثار اورول بپردازند...