از دیباچه:
مفاخر و مشاهیری که در عرصه های فرهنگی ادبی هنری و علمی به تولید محتوا تلاش می ورزند، باعث افزایش سطح آگاهی و ادراک و توان افزایی جامعه گردیده و همواره جامعه مدیون آنان می باشد و با اینکه (حافظ: به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر، به بند و دام نگیرند مرغ دانا را) مظلومترین و مهجورترین افراد در این عرصه ها فعالیت می کنند، بالندگی جامعه نیازمند تکریم این بزرگان و مفاخر است.
در این مهم تجلیل از بزرگان باعث غنی شدن فرهنگ جامعه می شود، اما شوربختانه بی اخلاقی عده ای باعث پررنگ تر شدن حاشیه ها از اصلیها و در نتیجه فاصله گرفتن از بزرگان و اخلاق فرهنگی مطلوب گشته، که در نهایت رشد و بالندگی فرهنگی کند شده و اتحاد و همدلی مطلوبی در این زمینه در جامعه به وجود نمی آید در مقام و منزلت و شان عالم به روایت از پیامبر اکرم (ص): «موث العالم تلمَهٌ فی الاسلام لا تُسَدُّ ما اختلف اللیل و النهارُ» مرگ عالم رخنه ای است که با گذشت شب و روز هرگز پر نمی شود و یا به زبان رودکی از شمار دو چشم یک تن کم، وز شمار خرد هزاران بیش» و در این مقوله کتاب و کتابخوانی به عنوان مادر تمدن و نماد فرهیختگی جامعه، نقش اصلی دارند.
اما نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که اصولاً معنا و گستره مفاخر چیست و آیا معیارها و شاخصه هایی برای شناسایی این مفاخر وجود دارد یا خیر؟ و اگر وجود دارند این شاخصه ها کدامند؟...