بخشی از کتاب شازده کوچولو:
«شازده کوچولو پرسید: "گل‌ها چه فایده‌ای دارند؟" من جواب دادم: "گل‌ها هیچ فایده‌ای ندارند. آنها فقط برای زیبایی پرورش داده می‌شوند." او با تعجب گفت: "نمی‌فهمم!" من ادامه دادم: "گل‌ها ضعیف هستند. آنها ساده‌لوح هستند. خودشان را با خارهایشان محافظت می‌کنند. آنها فکر می‌کنند که خارهایشان آنها را قوی و ترسناک می‌کند." شازده کوچولو خندید. "تو واقعاً مثل آدم بزرگ‌ها حرف می‌زنی!" این حرف مرا کمی آزرده خاطر کرد، اما او ادامه داد: "تو همه چیز را با هم قاطی می‌کنی... همه چیز را در هم می‌ریزی!" او واقعاً عصبانی شده بود. موهای طلایی‌اش در باد می‌رقصید.
"من گلی را می‌شناسم که در یک سیاره تنهاست، و هیچ جای دیگری مثل آن وجود ندارد. این گل ممکن است هر لحظه توسط یک بره کوچک از بین برود. اگر کسی یک گل را که فقط یک نمونه از آن در میلیون‌ها و میلیون‌ها ستاره وجود دارد، دوست داشته باشد، برای خوشبختی او کافی است که به ستاره‌ها نگاه کند. او با خود می‌گوید: گل من آن بالاست... اما اگر بره گل را بخورد، برای او مثل این است که ناگهان همه ستاره‌ها خاموش شوند! و این مهم نیست؟" او دیگر نتوانست ادامه دهد. ناگهان به گریه افتاد...»