بخشی از کتاب درخشش:
«مغز ما برای حرکت ساخته شده است. در طول میلیون‌ها سال تکامل، انسان‌ها برای بقا نیاز داشتند که دائماً در حرکت باشند - برای شکار، فرار از خطر و سازگاری با محیط پیرامون خود. این الگوی حرکتی در DNA ما حک شده است. وقتی ورزش می‌کنیم، در واقع داریم ژن‌هایی را فعال می‌کنیم که برای بهینه‌سازی عملکرد مغز ما طراحی شده‌اند. فعالیت بدنی باعث تولید پروتئین‌هایی می‌شود که تقویت‌کننده سلول‌های عصبی هستند - مانند کود برای رشد گیاهان. این پروتئین‌ها، از جمله BDNF (فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز) که من آن را «کود مغز» می‌نامم، نقش حیاتی در تقویت ارتباطات عصبی، بهبود حافظه و افزایش انعطاف‌پذیری مغز دارند.
تحول در نگرش ما نسبت به ورزش و مغز زمانی آغاز شد که مدرسه‌ای در نپرویل ایلینوی برنامه‌ای به نام «آمادگی برای یادگیری» را اجرا کرد. این برنامه که در ساعات اولیه روز اجرا می‌شد، به دانش‌آموزان اجازه می‌داد ضربان قلب خود را به ۱۸۰ ضربه در دقیقه برسانند. نتایج حیرت‌انگیز بود: نمرات درسی شاگردان به طور چشمگیری افزایش یافت و مشکلات رفتاری به شدت کاهش پیدا کرد. ما اکنون می‌دانیم که ورزش نه تنها سیستم قلبی-عروقی را تقویت میکند، بلکه با افزایش انتقال‌دهنده‌های عصبی کلیدی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین - همان مواد شیمیایی که هدف داروهای ضد افسردگی هستند - تاثیر مستقیمی بر مدارهای عصبی مغز می‌گذارد. به عبارت ساده، ورزش نوعی دارو است که ما همیشه با خود داریم اما اغلب از استفاده از آن غفلت می‌کنیم.»