بخشی از کتاب راهنمای جامع زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی:
«سارا همیشه خودش را متفاوت می‌دید. او در حالی که در دفترم نشسته بود، با اشک‌هایی که سعی در پنهان کردنشان داشت، از سال‌ها تلاش برای «عادی» بودن می‌گفت. لیست‌های بی‌پایان کارهای نیمه‌تمام، قرارهای فراموش شده، و احساس دائمی عقب بودن از زندگی، او را به ستوه آورده بود. مثل بسیاری از زنان مبتلا به ADHD، سارا یاد گرفته بود چطور مشکلاتش را پنهان کند و نقاب "کارآمد بودن" را حفظ کند. اما این نقاب سنگین، هر روز بخشی از انرژی و اعتماد به نفسش را می‌بلعید. وقتی از او پرسیدم آخرین باری که به خودش افتخار کرده کی بوده، طولانی‌ترین سکوت جلسه‌مان اتفاق افتاد.
ADHD در زنان اغلب مانند یک دشمن پنهان عمل می‌کند که نه تنها با مشکلات توجه و تمرکز، بلکه با احساس عمیق شرم و خودسرزنشی همراه است. جامعه از زنان انتظار دارد همه‌چیز را به خاطر بسپارند، خانه‌ای مرتب داشته باشند، در محل کار عملکرد عالی داشته باشند و روابط عاطفی موفقی را مدیریت کنند. برای یک زن مبتلا به ADHD، این انتظارات می‌تواند مانند کوهی غیرقابل فتح به نظر برسد. اما نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشیم این است: مغز شما متفاوت کار می‌کند و این تفاوت، نه یک نقص، بلکه بخشی از هویت شماست. شاید وقت آن رسیده که به جای تلاش برای تغییر خود، شروع به پذیرش و حتی جشن گرفتن این تفاوت‌ها کنیم.»