تقریبا هر روز پنج‌شنبه پیش از نماز بعدازظهر در یک خانه کهنه و کثیف که از آن پتونیکو دکان‌دار بود فریادهای خشمگین زنی از پنجره زیرزمینی وارد حیاط تنگی می‌شد که هر نوع خرده‌ریزی را در آن‌جا انبار کرده بودند و در آن‌جا مستراح‌های چوبی‌ای قرار داشت که از بس کهنه بود دیگر سر پا نمی‌ایستاد. زنی با صدای گرفته ریزی فریاد کرد:
- دست نگهدار! دست نگهدار! ای مست!
صدای بم مردی جواب می داد:
- ول کن
- ولت نمی کنم، نمی گذارم! آدمکش!
- اینها چرند است! باید ول کنی!
- مرا بکش! ول نمی کنم!
- تو، مزخرف می گویی! کافر!
- آه! به ارواح اجدادم مرا کشت... آه به ارواح اجدادم!...
دانلودآنلاین
دانلودنسخه الکترونیکی
فرمت:
PDF
تعداد صفحات:
117