«بندگي» ، هدف خلقت

آيا تاكنون، در مقابل نيكي ها و كمك ها و دوستي هاي ديگران، تشكر كرده ايد؟ البته كه آري.

چرا؟

چون عقل و وجدان انسان، به سپاسگزاري از نيكان و نيكوكاران و تشكر از محبت ها و خوبي هاي ديگران، فرمان مي دهد.

پس نعمت، سپاس را به گردن انسان مي گذارد، و درك و شعور و وجدان، عامل اصلي سپاسگزاري انسان است. حتي اگر دوستي، كمك درسي به ما كند، كتاب و دفترش را به ما امانت دهد، سؤالهاي درسي ما را جواب داده، راهنمايي كند، در جبرانِ عقب ماندگيها ما را ياري كند، وسيلة درس خواندن ما را فراهم سازد، مشكل ما را برطرف سازد و ... در همة اين موارد، خود را به او مديون و بدهكار مي دانيم و سعي مي كنيم تا به نحوي، نيكي هاي او را جبران و تشكر كنيم.

بدون شك، بالاترين و بهترين نعمت ها را خداوند در اختيار ما گذاشته است.

به ما عقل و جان و اراده و فكر و استعداد بخشيده، در راه زندگي، راهنماياني براي سعادتمندي ما فرستاده، هستي و حيات ما، در دست اوست.

همه چيز ما از آفريدگار ماست.