آثار افلاطون به صورت گفت و شنود (مناظره) است و با توجه به گفته تیلور در خصوص اینکه ما مجموعه کامل کتابهای افلاطون را در اختیار داریم؛ فرض بر این گذاشته شده که ما همه محاورات او را در دست داریم، هر چند گزارشی از تدریسهای وی در آکادمی وجود ندارد.
مهمترین کتابی که از افلاطون به جای مانده رسالهٔ جمهور است. این کتاب دارای ۱۰ محاوره است. در تمام آثار گفتگوهای سقراط با اشخاص گوناگون، بهطور دقیق و با ذکر نام دیده میشود. رسالهٔ جمهور گفتگوهایی در خصوص عدالت، مرگ، تقلید، مستبد و… است که معمولاً پیرامون سقراط میگردد. این رساله حاصل مکالمات سقراط با گلاوکن (برادر افلاطون)، سیمیاس، هیپوکراتس و چند فرد دیگر است.
اثر دیگر افلاطون ضیافت یا مهمانی یا سمپوزیوم است که رسالهای دربارهٔ عشق است. این رساله یک حالت روایی و داستانی دارد که در یکی از مهمانیهای آتن که سقراط نیز حضور دارد اتفاق میافتد. ما در بخشهای از کتاب شاهد گفتگوی اشخاص داستان هستیم
از دیگر آثار افلاطون میتوان از لاخس دربارهٔ شجاعت نام برد که البته بینتیجه است؛ همچنین ایون بر ضد شاعران و شعرخوانان دورهگرد، کراتولس در خصوص نظریهٔ زبان و فدروس که به ماهیت عشق دلالت دارد؛ نام برد. احتمال میرود که فدروس در بین سفر اول و دوم افلاطون به سیسیل نوشته شدهاست. شایان ذکر است؛ که جدا از آثار مذکور افلاطون دارای دهها اثر دیگر نیز هست. او نظریه ای به نام نظریه مثل مطرح کرد که در آن ذکر نمودهاست که انسان یکی مثل خود در عالم دیگر دارد. در این نظریه انسان، حیوانات و هر موجود دیگری نمونه کامل دارد (همانند یک قالب)، که آفریدههای موجود در زمین، از آن قالب یا مثال شکل گرفتهاند.
اینک در صفحه بعد، آنچه از کتابهای افلاطون که امروزه اصیل بودن آنها مقطوع یا قریب به یقین است فهرست میگردد؛ آن هم به ترتیب تاریخی که برای آنها میتوان قائل شد و البته این ترتیب حدسی و فرضی و تقریبی است.