یکی از مسایل مهم و چالش برانگیز در شبکه های حسگر مساله انرژی و دوره زندگی گره ها در شبکه است. برای افزایش طول عمر گره ها می توان از روش های متفاوتی استفاده کرد که یکی از این روش ها توازن بار در بین گره های شبکه، در هنگام انتقال داده ها در بین گره های منبع و مقصد است. برای این منظور می توان از روش های مسیر یابی چند مسیره استفاده کرد. الگوریتم مسیر یابی هدایت شده، یکی از روشهای مطرح در شبکه های حسگر می باشد که یک الگوریتم داده محور است. در این الگوریتم اطلاعات مسیر یابی به صورت محلی در داخل گره های شبکه، ذخیره می شوند بنابراین در این روش، اطلاعات سراسری در مورد مسیر وجود ندارد. همین امر باعث شده که تشکیل مسیر های چند گانه مناسب بین گره های مبدا و مقصد، نسبتاٌ پیچیده و دشوار باشد. مشکل دیگر این الگوریتم مسیر یابی بین گره های منبع و سینک به صورت مجزا می باشد که این کار بخش موجب به هدر رفتن بخش عمده ای از منابع شبکه می شود. برای رفع این مشکل یک روش خوشه بندی پیشنهاد شده که در این روش یک سینک مجازی در نزدیکی گره های نزدیک به هم، جمع آوری اطلاعات از منابع و ارسال آنها به گره سینک را بر عهده می گیرد.

جهت چند مسیره کردن MDD جهت خوشه بندی و الگوریتم ODCP در این پایان نامه روش الگوریتم انتشار هدایت شده، پیشنهاد و بررسی شده اند و همچنین روشهایی برای ایجاد کردن توازن بار بین گره های مبدا و مقصد، از طریق توزیع ترافیک داده های منتقل شده بین گره مبدا و مقصد به صورت غیر یکنواخت، پیشنهاد شده است و در نهایت نتایج بدست آمده را از طریق شبیه سازی ارزیابی شده اند. نتایج می تواند مدت برقراری اتصال را تا دو برابر افزایش دهد و تعداد ODCP شبیه سازی نشان می دهند که روش بسته های از دست رفته بر اثر تصادم نیز کاهش پیدا خواهد کرد. البته در این روش میزان تاخیر رسیدن بسته های نیز MDD داده های اکتشافی به مقصد به دلیل فاز اولیه انتخاب سینک مجازی، افزایش خواهد یافت. روش میزان افزایشی تا چند برابر را در طول مدت برقراری اتصال در بر خواهد داشت و علاوه بر این، میزان تاخیر در این روش کاهش قابل توجهی پیدا خواهد کرد و همچنین داده ها با نرخ بالاتری نسبت به الگوریتم انتشار هدایت شده قابل ارسال می باشند.