مـشـخـصـات فـایـل

مـوضـوع تـحـقـیـق : سعادت و شقاوت از دیدگاه فلسفه و دین
فـرمـت فـایـل : Word ( قابل ویرایش )
تـعداد صـفـحـات : 25
قابل ارائه و مناسب بعنوان تحقیق کلاسی

بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :

تحذير از بدگويى نسبت‏به شيعيان
در ادامه روايت، امام صادق‏عليه‏السلام مؤمنان را از بدگويى نسبت‏به شيعيان بر حذر داشته و به ايشان سفارش مى‏كند كه حتى اگر برخى از شيعيان گناهكار باشند، جز سخن خير، چيز ديگرى درباره آن‏ها نگويند، بلكه با خضوع و خشوع و التماس، دعا كنيد كه خداوند به آن‏ها توفيق دهد گناهانشان را ترك و توبه كنند تا مشمول آمرزش حق تعالى قرار گيرند.
اين يك دستور اخلاقى است كه مؤمنان نبايد به محض اين‏كه خطايى از برادران دينى خود مشاهده كردند، با آن‏ها قطع رابطه كنند و ايشان را منحرف، غير قابل هدايت و اهل جهنم بدانند. اگر شيعيان گناهكار هستند ولى اساس ايمان و اعتقادشان درست است، بايد خالصانه - و نه سرسرى - برايشان دعا كنيم كه خداوند توفيق توبه و ترك گناه به آن‏ها عطا فرمايد.
اگرچه اين قسمت از روايت‏يك دستور اخلاقى به شمار مى‏آيد، ولى مبتنى بر يك سلسله مسائل اعتقادى است كه معمولا در اذهان بسيارى از مردم سؤالات و شبهاتى پيرامون آن وجود دارد.
حضرت در ادامه اين روايت مى‏فرمايد: هر كس سراغ ما بيايد و ولايت ما را پذيرفته و ولايت دشمنان ما را نپذيرفته باشد به اين شرط كه هر چه مى‏داند بگويد و از گفتن چيزهايى كه نمى‏داند پرهيز كند و اگر اشكالى در يك زمينه‏اى دارد سكوت نمايد، مشمول شفاعت ما شده و به بهشت مى‏رود ...