مـشـخـصـات فـایـل
مـوضـوع تـحـقـیـق : واقعه عاشورا
فـرمـت فـایـل : Word ( قابل ویرایش )
تـعداد صـفـحـات : 23
قابل ارائه و مناسب بعنوان تحقیق کلاسی
بـخـشـی از مـتـن ایـن تـحـقـیـق :
اگر از ما بخواهند كه در مورد فلسفه نهضت امام حسين (عليه السلام ) ٣٠دقيقه صحبت كنيم، آيا مى توانيم؟ اصولاً به نظر ما بـراى بيان فلسـفـه اين نهضـت ٣٠ دقيقه زمان زيـادى است يا كافى ؟ ما كه مثلاً شيعه يعنى پيرو خاندان اهل بيت (عليهم السلام ) هستيم اگر بخـواهيم انگيزه اصلى امام حسين (عليه السلام ) را تـوضيح بدهيم آيا فقط مى گوييـم :« انـگـيـزه اصلى امـام حسين (عليه السلام ) امر به مـعـروف و نهى ازمنكر بوده »يا بيش از اين هم مى توانيم توضيح بدهيم؟
شركت در مراسم ذكر مصيبت اهل بيت (عليهم السلام ) امرى نيكوست . بر شركت در مراسم سوگوارى و مداحى اهل بيت (عليهم السلام ) مخصوصاً امام حسين (عليه السلام ) بسيار تأكـيـد شده است .آيا از فكر كردن در مورد اصل و ريشه و مـاهـيـت آن هـم بيشتر تـأكـيـد شـده اسـت ؟ آيـا امـام حسـيـن (عليه السلام ) قيام كـرد كه ما هر سال فقط چند روز گريه كنـيـم و بر سر خود بزنيم ؟ آيا غير از ايـن است كه به فرموده معصوم (عليه السلام ) يك ساعـت فكر كردن بهتر از ۷۰ سال عبادت كردن است . پرداختن به اصل و ريشه مسائل مذهبى و علل پذيرش اين مسائل از جمله امورى است كه حداقل دربـاره جوانان كمتر بـه آن توجه شده است . اگر ايـن مسائل بـراى جوانان به خوبى تـوجيه مى شد، ديگر امروز عـده اى از جوانان اينقدر با مسائل مذهبى بيگانه و غريبه نبودند و گمشده خود را در جاهاى ديگر جستجو نمى كردند ! ايام محرم زمان و فرصت خوبى است كه بيشتر به اصل و فلسفه نهضت عاشورا بپردازيم .
از آنجا كه ما حكومت ديني را بهترين نوع حكومتها ميدانيم، اگر اين حكومت، شرايط لازم خود را نداشته باشد، به بدترين نوع حكومتها، تبديل خواهد شد؛ چنانكه در خلافت امويان و عباسيان و ديگران مشاهده كرديم.
پيامبر خاتمص كه در اوج رنج و گرفتاري هم، نقش تبسم، از لبهايش جدا نميشد، پس از فتح مكه، از نگرانيهايي كه نسبت به آينده اين نظام الهي داشت، با اينكه همه شرايط دلخوشي و شادماني فراهم بود، لبهايش با لبخند بيگانه شد!
سخنراني او در خواب و بيداري، براي ديگران چندان قابل لمس نبود زيرا شرايط موجود كلا بهسود اسلام ديده ميشد و جناح شرك و نفاق، شكستخورده و متلاشي شده بودند. اما اين نگرانيها، وقتي به حقيقت پيوستند كه عملا، با فاصله كمي از درگذشت پيامبر (حدود 30 سال)، دشمنان ديرين و كينهتوز او (بنياميه)، در جاي او نشستند و شمشير و نيزه حمايت از اسلام و قرآن بهدست گرفته و همه مبارزان حقيقي ميدانهاي جهاد بدر و احد را، در چنان تنگنايي قرار دادند كه يا بايد تن به ذلت دهند يا گردن به شمشير بسپارند ...