مدرسه در ميان نهادهاي تعليم و تربيت جامعه جايگاه ويژه اي دارد. در واقع مدرسه بعد از خانواده مهمترين عامل در پرورش افراد است. در حدود سن هفت سالگي تربيت افراد در مدرسه آغاز مي شود و تا دوران جواني ادامه دارد. در اين مدت دانش آموزان در جنبه هاي مختلف جسماني، عقلاني، اخلاقي، هنري و... پرورش پيدا مي كنند. مدرسه كانوني است كه در آن دانش آموز در معرض تجربيات جديد قرار مي گيرد. و وجود همكلاسيها شرايط و روابط تازه، عرصه اي را براي كسب مهارتهاي اجتماعي فراهم مي كند، در نهايت آموزش رسمي، فرد را براي يادگيري ميراث فرهنگي جامعه در قالب تعليمات مدرسه اي آماده مي سازد.

ارتباط و دلبستگي نوجوانان به معلمان، تاثير زيادي بر روي علايق، نگرشها،تفكرات، باورها و تمايلات وي دارد. به همين خاطر است هر چه ارتباط و علاقه نوجوان نسبت به معلم بيشتر شود،آثار و پيامدهاي آن بارزتر و آشكارتر خواهد شد. انتظاراتي كه معلم از توانائيهاي دانش آموزان دارد در چگونگي پيشرفت آنها در مدرسه تاثير مي گذارد. معلمان با كودكان و نوجواناني كه از آنان انتظارات بيشتري دارند رفتار متفاوتي دارند، رفتارشان دوستانه تر و احساسشان نسبت به آنها مثبت ميباشد. بعضي از معلمان به دانش آموزاني كه از آنان انتظارات كمي دارند كمتر پاداش مي دهند، حتي وقتي كه پاسخ درست بدهند.

يكي از مسائل و مشكلات اساسي نظام آموزشي هر كشوري مساله افت تحصيلي است( منظور از افت تحصيلي كاهش علمكرد تحصيلي دانش آموز از سطح رضايت بخش به سطحي نامطلوب است)

سه عامل مهم در افت تحصيلي دانش آموزان عبارتند از:

1- عوامل فردي: بدون شك يكي از عوامل مهم در افت تحصيلي كمبود هوش و توانائيهاي ذهني است مطالعات نشان داده است كه درصد بسيار اندكي(10%) از موارد افت تحصيلي به علت ناتواني ذهني فرد است.

فرمت فایل : Word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحات : 11