این پاورپوینت در مورد مناره ها در معماري اسلامي در 37 اسلاید کامل با افکت مناسب و شامل: منارهها در معماري اسلامي،معماری مناره،مناره،معماری اسلامی،منار مسجد، و...ومنابع می باشد
مناره ها
مناره يا منار در لغت يعني جاي نور و روشنايي و در اصطلاح، بنايي است بلند كه از قديم بر فراز ايوان اصلي مسجدها، زيارتگاهها و مدارس ديني ميساختند و از آن براي پرتو افكني و اذانگويي استفاده ميكردند.
علاوه بر اين، مناره يا گلدسته، نمادي از مهمترين عناصر معماري است كه جايگاه ويژهاي در فرهنگ معماري اسلامي و آداب و سنن اجتماعي ايران دارد. بنابراين، پيش از آنكه مناره در كنار مسجدها براي اذانگويي ايجاد شود، به عنوان برجهاي راهنمايي بوده كه مسافران را هدايت ميكرده و در مواردي ميلِ نشان راهنما به حساب ميآمده است.
اكنون با احتساب دو مناره رفيع مسجد گوهرشاد، دوازده مناره در بناهاي حوزه حرم حضرت امام رضا (عليه السلام) وجود دارد.
در مجموعة قديمي آستان قدس رضوي، دو مناره با اختلاف قدمت وجود دارد؛ يكي در جنوب صحن انقلاب، نزديك گنبد طلا و ديگري مقابل و به قرينه آن، در شمال صحن و بالاي ايوان عباسي.
اين دو مناره هر دو با روكش طلا تزيين شدهاند و مناره نزديك گنبد كه به صورت منفرد ساخته شده، از سابقه تاريخي و قدمت بيشتري برخوردار است.
احداث مناره به صورت منفرد تا قرن ششم ادامه داشته و از آن به بعد ساختن مناره به صورت زوج معمول شد. بنابراين، تاريخ بناي مناره كنار گنبد به اوايل قرن ششم باز ميگردد كه بهجاي احداث دو مناره كنار گنبد، يك مناره ساخته شد. طهماسب صفوي در قرن دهم مناره مذكور را مرمت و به طلا آراسته كرد.
بعد از آن، نادر شاه افشار همزمان با طلاكاري ايوان امير عليشير، مناره كنار گنبد را نيز دوباره طلاكاري كرد.
بلندي مناره كنار گنبد، از سطح صحن انقلاب تا انتها، 5/40 متر و محيط آن حدود 13 متر است. ابتداي قسمت پايين گلدسته از سطح بام ايوان آجرچيني شده و بالاي آن با كاشي تزيين يافته است. از بالاي كاشي تا انتهاي گلدسته با خشتهاي مطلا از نوع خشتهاي مطلاي گنبد پوشيده شده است. زير مناره، كتيبهاي به خط ثلث برجسته، حاوي صلوات بر پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) و امامان معصوم (عليهم السلام) وجود دارد كه در آخر آن نوشته شده: «كتبه بهاء الدين محمد الخادم 1142 هجري». بعد از آن آيه شريفه «ان الله يمسك السموات و الارض ان تزولا» ديده ميشود. آيه شريفه «انا فتحنا لك فتحاً مبيناً» نيزبه خط بنايي درشت، زيركاشيكاري ساقه مناره نوشته شده است. گلدسته كنار گنبد كه در 252 سال قبل طلاكاري شده بود، به دليل ضخامت كم (حدود 4 هزارم ميليمتر) و تأثير عوامل طبيعي، فرسوده و بدنما شده بود. از اينرو پس از انقلاب اسلامي با خشتهاي مطلاي جديد بازسازي شد. به همين منظور، مانند بازسازي گنبد، خشتهاي مطلاي قديمي و فرسوده برچيده و زير آن بتون ريزي شد، پس از آن سطح گلدسته مجدداً با ورقهاي مسي كه به روش الكتروليت، حدود 16 هزارم ميليمتر روكش طلا شده بود، پوشيده شد. اكنون حدود 145 متر مربع خشت زرين بر سطح گلدسته وجود دارد.
دومين مناره، روي ايوان عباسي در شمال صحن انقلاب است كه از آثار عهد نادري به شمار ميرود. در تاريخ آمده است: نادر شاه دستور داد گلدسته ديگري در مقابل گلدسته شاهرخي بسازند و گلدستهها و ايوان امير عليشير نوايي در صحن انقلاب را طلا كنند. استاد علي نقي مشهدي در مدت يك سال، گلدسته جديد را ساخت و طلاكاري كرد.
اين مناره نيز از نظر كاشيكاري و آجرچيني ساقه و طلاكاري بالاي آن، به قرينه و همچون مناره كنار گنبد است. در كتيبه اين گلدسته نيز صلوات بر معصومان (عليهم السلام) بر خشتهاي زراندود به خط ثلث نوشته شده و در آخر آن عبارت «في ذيقعدة الحرام سنة 1145» و زير آن به خط نستعليق عبارت «عالي جناب سلالة السادات العظام امير سيد احمد الحسيني سركشيك و كلب عتبة علية روضة رضوية محمد جعفر خادم في شهر رمضان المبارك 1146» ديده ميشود.