چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه توانایی حل مسأله در دروس علوم تجربی و ادبیات فارسی دانش آموزان هفتم(مقطع متوسطه دوره اول) در کلاس های سنتی و موضوعی اجرا شده است. این تحقیق در گروه طرح های شبه آزمایشی قرار می گیرد. شکل طرح به صورت طرح پس آزمون با گروه کنترل است. در این پژوهش 40 نفر از دانش آموزان پایه هفتم در دو گروه 20نفری به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده، که گروه آزمایش در کلاس موضوعی و گروه شاهد در کلاس سنتی درس های علوم تجربی و ادبیات فارسی را آموزش دیده اند. ابزارشامل، پس آزمون محقق ساخته علوم تجربی و ادبیات فارسی می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون t مستقل استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بین توانایی حل مسئله علوم تجربی و ادبیات فارسی دانش آموزان پایه هفتم در کلاس های سنتی و موضوعی تفاوت معنی داری وجود دارد. بین توانایی تشخیص مسائل علوم تجربی و ادبیات فارسی دانش آموزان پایه هفتم در کلاس های سنتی و موضوعی تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین توانایی طراحی مساله دانش آموزان پایه هفتم در کلاس های سنتی و موضوعی درس علوم تجربی تفاوت معنی داری وجود دارد. بین توانایی طراحی مساله دانش آموزان پایه هفتم در کلاس های سنتی و موضوعی درس ادبیات فارسی تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین شیوه گردآوری اطلاعات دانش آموزان پایه هفتم در کلاس های سنتی و موضوعی درس علوم تجربی ادبیات فارسی تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین توانایی ارائه راه حل دانش آموزان پایه هفتم در مواجهه با مسائل در کلاس های سنتی و موضوعی درس علوم تجربی تفاوت معنی داری وجود دارد. بین توانایی ارائه راه حل دانش آموزان پایه هفتم در مواجهه با مسائل در کلاس های سنتی و موضوعی درس علوم تجربی تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین توانایی آزمایش راه حل ها و توانایی استنتاج دانش آموزان پایه هفتم در مواجهه با مسائل در کلاس های سنتی و موضوعی درس علوم تجربی و ادبیات فارسی تفاوت معنی داری وجود دارد.
واژگان کلیدی:کلاس موضوعی، توانایی حل مسئله، علوم تجربی، ادبیات فارسی