سازه های فلزی را اغلب در چندین طبقه احداث می کنند ، طول پروفیلها برای ساخت ستون محدود است . با در نظر گرفتن بار وارده و دهانه بین ستونها و نحوه قرار گرفتن ستونهای کناری ، مقاطع مختلفی برای ساخت ستونها به دست می اید. ممکن است در هر طبقه ، ابعاد مقطع ستون با طبقه دیگر تفاوت داشته باشد ؛ بنابراین، باید اتصال مقاطع با ابعاد مختلف برای طویل کردن با دقت زیادی انجام شود . محل مناسب برای وصله ستونها به هنگام طویل کردن آنها حداقل در ازتفاع 45 تا60 سانتی متر بالاتر از کف هر طبقه یا 6/1 ارتفاع طبقه می باشد. این ارتفاع اندازه حداقلی است که از نظر دسترسی به محل اجرای جوش و نصب اتصالات مورد نیاز برای ادامه ستون یا اتصال بادبند لازم است.
نحوه طویل کردن ستونها :
ابتدا سطح تماس دو ستون را به خوبی گونیا می کنند و با سنگ زدن صاف می نمایند تا کاملا در تماس با یکدیگر یا صفحه وصله قرار گیرد . در صورتی که پروفیل دو ستون یکسان نباسد ، باید اختلاف دو نمره ستون را با گذاردن صفحات لقمه (هم سو کننده) بر ستون فوقانی را پر نمود ؛ سپس صفحه وصله را نصب کرد و جوش لازم را انجام داد . اگر ابعاد مقطع دو نیمرخ که به یکدیگر متصل می شوند ، تفاوت زیاد داشته باشند ، به طوری که قسمت بزرگی از سطح آن دو در تماس با یکدیگر قرار نگیرد ، در این صورت باید یک صفحه تقسیم فشار افقی بین دو نیمرخ به کار برد . این صفحه معمولا باید ضخیم انتخاب شود تا بتواند بدون تغییر شکل زیاد ، عمل تقسیم فشار را انجام دهد. کلیه ابعاد و ضخامت صفحه و مقدار جوش لازم را باید طبق محاسبه و بر اساس نقشه های اجرایی انجام داد.
ستونها با مقاطع دایره ای :
معمولا مقاطع لوله ای (دایره ای ) از قطر 2 تا 12 اینچ برای ستونها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. مقطع لوله در مواقعی که بوسیله اتصال جوش باشد ، آسانتر به کار می رود . کاربرد لوله بیشتر در پایه های بعضی منابع هوایی ، دکلهای مختلف و خرپاهای سبک است . این مقطعها به طور کلی مقاومترند ، برای اینکه ممان انرسی انها در تمام جهات یکسان است . با تغییر ضخامت مقاطع لوله ای می توان اینرسی های مختلف را به دست آورد.
انحراف مجاز پس از نصب ستون :
همان طور که گفتم ، ستونها باید کاملا شاغول بوده و علاوه بر آن ، از محور کلی که در نقشه آکس بندی مشخص شده است ، نباید انحرافی بیش از آنچه در آیین نامه ها تعیین سده داشته باشد. در این جدول میزان انحراف مجاز ستونها در هنگام نصب ، مشخص گردیده است :
قطعه ساختمانی
حداکثر انحراف
ستون با ارتفاع h انحراف موقعیت مکانی
محور ستون از محور انتخاب شده
آن در سطح اتکای ستونها ..................................................... 5 - +
انحراف محور ستون در انتهای فوقانی آن از خط شاغول................. 25- +H
انحراف از خط شاغول در اثر خم شدن ستون (شکم دادن)............... 15- +H
**** شرح مختصری از شاهتیرها و تیرهای پوششی
شاهتیرها ( پلها) :
شاهتیرها عضوهای فلزی افقی اصلی هستند که با اتصالات لازم به ستونها متصل می شوند و به وسیله آنها بار طبقات به ستونها انتقال می یابد. شاهتیرهای فلزی ممکن است به صورتهای زیر به کار روند :
الف) تیرهای معمولی بصورت تک یا دوبله
ب ) تیرآهن بال پهن
ج ) تیرآهن معمولی با ورق تقویتی روی بالها و یا بال و جان
د ) پلهای لانه زنبوری از تیرآهن معمولی یا تیرهای بال پهن که بصورت مفصل در این مقاله توضیح خواهم داد
ه ) تیر ورق (گیردار) ترکیب تیرآهن معمولی با ورق یا تیرآهن بال پهن با ورق و یا از ترکیب ورقها درست می شود
و ) خرپاها
ساخت پلها و شاهتیرها : هرگاه در شاهتیرهای فلزی به جای تیر تکی از تیرهای دوبله استفاده شود ، باید دو تیر در محل بالها به یکدیگر به گونه ای مطلوب اتصال داشته باشند . چنانچه پلها (شاهتیرها ) برای لنگر خمشی موجود کفاف ندهد، آنها را با اضافه کردن تسمه یا ورق تقویت می نمایند . در مورد ورق تقویتی در تیرهای معمولی باید نکات زیر را رعایت کرد :
1 ) حداکثر ضخامت ورق تقویتی 8/0 ضخامت بال تیر باشد .
2 ) ورقهای تقویتی به طول کامل با بالها تماس و اتصال داشته باشد.
3 ) ضخامت جوش 75/0 ضخامت ورق باشد.
4 ) ورق تقویتی از هر دو طرف و در قسمت عرض نیز جوش گردد.
پلهای مرکب :
در بارهای سنگین و احتمالا دهانه زیاد که پروفیل استاندارد موجود در بازار کافی یا اقتصادی نباشد ، همچنین مقطع نیر لانه زنبوری که با تسمه یا ورق تقویت شده است ، برای بار وارد شده و دهانه خمش کافی نباشد ، از تیرهای مرکب استفاده می شود که تیر مرکب در چندین حالت استفاده می شود :
1 ) تیر مرکبی که از بریدن پروفیلهای معمولی ایرانی از وسط جان تیر و اتصال صفحه و ورق مناسب به دو قسمت بریده شده ساخته می شود . این روش برای پروفیلهای نمره 20 به بالا اقتصادی خواهد بود .
2 ) تیر مرکبی که از سه صفحه ( قطعات تقویتی ) تشکیل می شود. در این حالت ، در پروفیلهای معمولی از فولاد جان تیر نسبت به فولاد بالها برای مقابله با خمش چندان استفاده نمی شود ، بلکه سعی می گردد ، حتی المکان ، جان تیر را نازکتر و ارتفاع آن را زیاد کنند.
اتصالات ساده تیر به ستون و شاه تیر :
این اتصالات بر دو نوع است :
1 ) اتصال با جفت نبشی جان : معمولا دو عدد نبشی را در کارخانه به جان تیر جوش می دهند . جوشهای بین نبشی و ستون یا شاهتیر را در کارگاه در روی کار انجام می دهند . معمولا نبشیهای اتصال را به اندازه 10 تا 12 میلیمتر ازانتهای جان تیر فاصله آزاد می گذارند تا اگر تیر در حدود رواداریهای مجاز بلند باشد ، بدون بریدن سر آن و تنها با جابه جا کردن نبشی آن را نصب کنند.
2 ) اتصال با نبشی نشیمن : این نوع اتصال را در عکس العملهای نسبتا کوچک تا حدود 15 تن به کار می برند . نبشی نشیمن عمل نصب و تنظیم تیر را آسان می کند. این نبشی را معمولا قبلا در کارخانه یا پای کار در ارتفاع لازم به ستون جوش می دهند و بعد تیر روی آن سوار و به آن جوش می شود . در این اتصال ، نبشی کمکی دیگری در بالای تیر نصب و جوش می شود که در محاسبه در مقابل عکس العملهای تکیه گاه به حساب نمی آید و عمل آن تنها ثابت کردن تیر در محل خود و تامین تکیه گاه عرضی و جلوگیری از غلتیدن آن است . سعی می شود که اتصال با نبشی نشیمن تا حد امکان انعطاف پذیر باشد تا از آزادی دوران تیر در تکیه گاه جلوگیری نشود و در حقیقت ، اتصال ساده و مفصلی باشد تا در تکیه گاه ایجاد لنگر نکند . معمولا عرض نشیمن گاه نباید از 5/7 سانتیمتر کمتر باشد . در آیین نامه AISC عرض استاندارد را 10 سانتیمتر برای نشیمن انتخابکرده اند . برای این منظور نبشی فوقانی را با ابعاد ظریف و فقط دو لبه انتهایی بالها آن را (در امتداد عرض بال تیر ) جوش می دهند . لازم به ذکر است که وقتی عکس العمل زیادتر از حد تحمل نبشی گردد ، می توان از نبشی تقویت شده با مقطع T استفاده کرد . ضخامت صفحه نشیمن گاه در حدود ضخامت بال تیر انتخاب می شود . استفاده از صفحات تقویت کننده زیر یک نشیمن به صورت مستطیلی یا مثلثی استفاده می گردد.
اتصال چند پل در یک محل به ستون :
مواقعی که با توجه به پوشش سقف به نصب پل در دو جهت عمود بر هم در محل ستون می شود ، یک پل به بالهای ستون و پل دیگر به جان ستون متصل خواهد شد ؛ در نتیجه ، ستون از دو جهت تحت تاثیر بار قرار خواهد گرفت که باید با توجه به بار وارد شده و دهانه پل ، همچنین تعیین نوع گیرداری پلها در محل ستون اقدامات لازم برای اتصال صحیح و مطلوب به عمل آید .
اگر برخورد پل در خارج از ستون باشد ، باید آن ناحیه را از نظر نیروی خارج از مرکز ، همچنین نحوه اتصال صحیح و اصولی به ستون به دقت بررسی و کنترل کرد.
روش نصب پلها در طبقات : محل نصب پلها در اسکلت فلزی بسیار مهم است ، زیرا پلها تحمل کننده بار سقف از طریق تیرها هستند . با توجه به مقدار بار وارد شده و دهانه ، ارتفاع آنها مشخص می شود و معمولا از ضخامت سقف و ارتفاع تیرها بیشتر است ؛ بنابراین ، با توجه به نقشه های معماری و تقسیم فضاها ، پلها باید در جایی طراحی و نصب شوند که به علت ارتفاع زیاد ایجاد اشکال در کف نکنند و سعی شود به صورت آویز در سقف مشخص نباشد ، به این دلیل ، معمولا پلها در زیر دیوارهای جدا کننده بین فضاها مصب می شوند که علاوه بر بار وارد شده باید وزن دیوارهای جدا کننده بر روی آنها در محاسبه منظور شود.
روش اتصال پل به پل :
اتصال دو پل که دارای ارتفاع هستند ، به روش زبانه کردن آنها انجام می گیرد که این روش از نظر اتصالات بهتر است . در صورت امکان پل با دهانه بزرگتر در داخل پل با دهانه کوچکتر زبانه می شود . نصب ورق اتصال در جان و روی بال پل کوچکتر برای برش ضروری است . در این حالت ، به علت کوتاه بودن دهانه ، لنگر خمشی کمتری ایجاد شده در نتیجه ، نمره با سطح مقطع پلها کاهش می یابد
تیر پوشش :
نوع پوشش سقف در طبقات اسکلت فلزی با توجه به کاربرد ساختمان تعیین می شود که معمولا سقفهای بتن آرمه یا طاق ضربی مورد استفاده قرار می گیرند . معمولا تیرآهن پوشش از پروفیلهای IPE و INP استفاده می شود . فاصله تیرها بین 65/0 تا 10/1 متر و طول را حداکثر تا 5 متر در نظر می گیرند . البته خیز باید مورد توجه باشد.
در صورت تمایل برای کسب اطلاعات بیشتر در باره ساخت اسکلت فلزی کارشناسان ما با شما همراه هستند .
درشروع کاریک ساختمان طراحی شده طرحی درمقابل قراردارد که باهمکاری مهندس ساختمان تهیه می شود. برای اینکه طراحی واستراکچر درارتباط نزدیک بایکدیگر باید باشند. برای طراح سیستم باربر ساختمان نیاز به تجربه است که آن موجب انتخاب روش واقتصادی ماده ساختمانی ویک سیستم مناسب باربری می شود که هدایت درست عملیات ساختمان ساده ترین روش تقریبی محاسبه بسیار مهم است . طرح پس از اینکه به صورت قابل رویت ترسیم می شود محاسبات نهایی استاتیکی انجام می شود . درآخر وارد جزییات کار می شود سپس طرح نهایی اجرایی ترسیم می گردد.
مراحل طراحی و اجرای یک ساختمان بطور کامل
درشروع کاریک ساختمان طراحی شده طرحی درمقابل قراردارد که باهمکاری مهندس ساختمان تهیه می شود. برای اینکه طراحی واستراکچر درارتباط نزدیک بایکدیگر باید باشند. برای طراح سیستم باربر ساختمان نیاز به تجربه است که آن موجب انتخاب روش واقتصادی ماده ساختمانی ویک سیستم مناسب باربری می شود که هدایت درست عملیات ساختمان ساده ترین روش تقریبی محاسبه بسیار مهم است .
طرح پس از اینکه به صورت قابل رویت ترسیم می شود محاسبات نهایی استاتیکی انجام می شود .
درآخر وارد جزییات کار می شود سپس طرح نهایی اجرایی ترسیم می گردد.
طراحی خوب همراه استراکچرمطمئن واقتصادی برای یک ساختمان نیاز به شناخت درمورد مصالح ساختمانی ، سیرنیرو ، اندازه ها ، اجراو نوع آن و همچنین نظارت وسیح ودقیق ، تمرین واستعداد ذاتی می باشد.
بخاطر هماهنگی وتوضیحات واضح بین کارفرما ، مهندس ، شرکت اجراکننده ومسئولین ساختمان مثل شهرداریها می بایست برای ایجاد یک ساختمان مدارک زیر ارائه شوند.
طراحی معماری ، محاسبات استراکچربانقشه های دارای پوزیسیول ، فهرست بهاء باتوضیحات مربوطه خصوصا نوع مصالحی که باید درآن استفاده شوند پلان زمانبندی وبرای مصالح ساخنمانی جدید و تازه عرضه شده ازتولیدهای مخصوص ، باید کنترل مخصوص درمورد مرغوبیت وایمنی ، احنمالا برگه آزمایش موجود باشد.
تمام محاسبات باید به آسانی قابل کنترل باشند درصورت استفاده از فرمول خاص ازمنابع غیر قابل دسترسی آنها به اثبات برسند یعنی نحوه رسیدن به آن فرمول محاسبات باید حتی با گذشتن سالها قابل دسترسی و قضاوت باشد.
داشتن اطلاعات اولیه اززمین ونوع خاک ازقبیل : مقاومت ، نوع خاک به ویژه ازنظر ریزش بودن وضعیت آب زیرزمینی، عمق یخبندان وسایر ویژگی های فیزیکی خاک آزمایش شود.
به طور کلی نباید عمق پی کنی کمتر از50 سانتی متر باشد.
درگود برداری پی هنگام اجرا ممکن است جداره ریزش یااینکه پی ساختمان مجاور زیر آن خالی شود که به وسیله شمع (ازنوع چوت یا آهن ) یا چیدن آجر به صورت پله ای مهارمی شود .
یک راه دیگر که می توان انجام داد اجرا جزء به جزء است . ابتدا محل ستونها اجرا شود ودرمرحله بعد پس از حفاری تدریجی اجزاء دیگر دیوارسازی انجام گیرد.
درزمینهای خاک دستی همان طور که از اسم آنها پیدااست خاکی است که ازمحل دیگر به زمین منتقل شده است ونباید ساختمان راروی آن بنا کرد ازمشخصات این زمینها است ووجود ذرات غیر طبیعی درآنهاست.
درابتدا زمین کانال کشی شده بود که این کانال کشی برای بستن آرمارتو آماده شده دو طرف این کانالها راباآجر چیده شده که این عمل برای جلوگیری ازریزش خاک به داخل کانال درهنگام عملیات بتن ریزی انجام می گیرد . ذرات خاک مانع چسبندگی بتن می شود.
کل کانالها رابایک بتن به نام متر که ازنظر سیمان دارای خلوص پاین است پوشیده می شود چون سیمان برای تحمل فشاریست که برای یک سطح صاف وجلوگیری ازقسمت شیره بتن می باشد.
این بتنم به بتن نظافت معروف است ضخامت 10تا 15سانتی متر وعیار سیمان 100تا 150کیلوگرم سیمان است .
سپس روی آجرهای این کانالها راباپلاستیک می پوشانند چون مانع از نشت شیر آب بتن به اطراف می شود.بتن ریزی سبب ارتباط وپیوستگی به عبارت دیگر یکپارچگی که دراثر بتن درجا بیم همه اعضاء بوجود می آید بافایده است.
بتن غیر مسلح : نام قبلی بتن کوبیده شده برای فوئداسیون ، دیوارها ، دیوارهای مایل وغیره . وقتی که بارگذاری سبک است به بتن 50 ، 100 ، 150 مربوط است.
بتن 150 ، 250 ، 350 برای دیوار زیرزمینی ، دیوارهای باریک باربر درساختمان یاپایه های کلفت در پل سازی است.
بتن مسلح : برای اعضای ساده ساختمانی تحت بارگذاری ضعیف بدون خطر زنگ زدگی همچنین برای فونداسیون ولی نه برای اعضای ظریف.
بتن 250 : برای ساختمان های معمولی
بتن 350-450 : برای اعضای ساختمانی تحت بارگذاری بسیار قوی ، برای پلها وسایر کارهای رده بالای مهندسی اعضای پیش ساخته، اعضای بتن پیش تنیده ازهمه نوع.
بتن 550 : بعنوان بتن درجا برای اعضای نه خیلی باریک پل ها که خصوصا تحت بارگذاری شدید قرار گرفته اند وسایر کارهای مهندسی درقطعات پیش ساخته حتی درساختمانهای بلند اعضای رده بالا وباارزش .
بتن پیش تنیده :
جنس بالاتر بتن تا 80 است که این بتن استاندارد شده نیست نیاز به اجازه مخصوص ازاداره نظارت ساختمان دارد . نیاز به کنترل ونظارت دقیق داشته واغلب باید آزمایش شود برای بتن پیش تنیده تراورسهای راه آهن خواسته می شود.
برای انتخاب میل گردها بتن بستگی به نوع سازه دارد ومقدار فشاری که به بتن وارد می شود دارد . درهنگام آرمارتوربندی درقسمتهایی که فشار بیشتر وارد می شود (درجای شمعهای ساختمان) تراکم میلگردها بیشتر می باشد وازمیلگردهای قوی تر استفاده می کنند درهنگام آرماتوربندی ابتدا درمیلگرد رابه نام خرپا درکانال گذاشته میلگردها راروی آن پهن کرده وبخ وسیله سیمهای فولادی آنها رامی بیند وتا حالت یکپارچه گرفته وازطرفین کانال وازکف چند سانتیمتر 3 تا 5 فاصله دارد تا بتن کاملا اطراف میلگردهای فولادی رابپوشانند تا ازخوردگی آنها جلوگیری کنند که این فاصله معمولا بستگی به آب و هوا ونوع خاک منطقه دارد . مثلا درسازه های دریایی این ضخامت بیشتر است تا درمنطقه خاکی به علت مواد معدنی بیشتر درآب دریا درهنگام بتن ریزی باید کاملا دانه بندی بتن حفظ شود یعنی دریک منطقه دانه های درشت ودریک منطقه دانه های ریز قرار میگیردو نسبت سیمان به آب رعایت شود درهنگام تخلیه بتن از آن میدان فاصله ارتفاع بتن تا زمین نباید از 20/1 سانتی متر بیشتر شود.
ودرهنگام بتن ریزی یا پمپ های هوا به داخل بتن هوا دمی می کنند تا یکنواختی ویکپارچگی کاملی بر بتن ایجاد شود دربعضی مواقع بتن ریزی دریک روز تمام نمی شود برای اینکه درروز بعد بتنی که می ریزند با بتن روزقبل کاملا به هم بچسبند بتن روز قبل رابا یک زاویه 45 درجه نسبت به افقی قطع می کنند وسطح آن رادرهنگام بتن ریزی مجدد آن کاملا شسته وتا کاملا تمیز شود که این سطح به نام سطح واریز معروف است. معمولا بعد از یک هفته قالبهای (آجر یاچوب یا صفحه های آهنی ) رابرداشته وبتن ریزی تمام می شود . باید توجه داشت درهنگام بتن ریزی صفحه های آهنی که برای قرارگرفتن شمع ها برروی آن دربتن ها قرار گرفته می دهند طبق نقشه های مهندسی کاملا درهمان فاصله واز نظر ارتفاع دریک سطح بایکدیگر قرارگیرند. این میله هایی که بوسیله مهره ها به این صفحه ها بسته شده نسبت به مقدار نیرو که به صفحه ها وارد می شود تعداد میله ها کم یا زیاد می شود از 4تا 9 میله بر روی آنها بسته می شود وانتهای این میله ها کاملا به سمت بیرون خم شده است وازتوع آج دار می باشد.
سازه ساختمان ازمجموعه ای ازاعضا مثل تیروستون تشکیل شده تا بتواند نیروهای گوناگون مانند وزن ساختمان ، باربرف ، باد یازلزله را تحمل نماید وبه زمین منتقل کند. درطراحی هر سازه ظوابطی وجود دارد که می تواند باعث حداقل هزینه ، حداقل وزن ، حداقل زمان ساخت وحداکثر بهره می گردد.
درطراحی سازه می توان از روش گام به گام زیر بهره برد:
1- برنامه ریزی 2- شکل اولیه سازه 3- تعیین بارهایی که توسط سازه تحمل خواهد شد
4-انتخاب اولیه قطعات سازه 5- تحلیل 6-ارزیابی 7- طرح مجدد 8-تصمیم نهایی
هماهنگی سیستم سازه با نوع مصالح درطراحی بنا عامل بسیار مهمی است. به طور مثال دربعضی از سازه ها نقش باربری را دیوارهای آجری وسنگی (مصالح بنایی) به عهده دارند که ساختمانهای اسکلت بنایی نامیده می شوند . دربعضی دیگر از ساختمانها با سقف به وسیله بتنها وستونها تحمل می شود این اعضای باربر ازفولاد یا بتون مسلح ساخته می شوند به این نوع ساختمانها به طور کلی اسکلتی گویند. نام خاص این گونه سازه ها بر حسب نوع مصالح اصلی مصرفی تعیین می شوند مانند اسکلت فلزی ، بتونی ، چوبی و غیره .
یکی ازویژگیهای مهم مصالح برای پایداری ساختمان دربرابر زلزله خاصیت جذب انرژی یابه عبارت دیگر خاصیت تغییر شکل زیاد قبل ازشکست می باشد. رفتار کششی مصالح مختلف باهم فرق دارند مصالح شکل پذیر مانند فولاد می تواند قبل ازشکست تغییر زیادی دهد ولی مصالح شکننده مانند آجر، تحت بارگذاری زیاد تقریبا هیچ رفتار ارتجاعی ندارد وبه طور ناگهانی می شکند. سازه های تبدل مسطح اگردارای طراحی واجرای مناسب قابها واتصالات باشد می تواند قبل ازشکست قدرت جذب انرژی زیاد داشته باشد.
چند نوع سازه اسکلت فلزی داریم :
سازه قابی : نیروهای وارده رابه همراه خودش تحمل ومنتقل می نماید.
سازه خرپایی : اعضای آن نیروهای وارده رابه صورت کششی یافشار تحمل می نماید .
سازه کابلی : سازه هایی هستند که نیروهای وارده رابه صورت کششی تحمل ومنتقل می نمایند.
ازفواید سازه های اسکلت فلزی مقاومت بالای فولادی درکشش وفشار همچنین به علت تولید یفولاد و کارخانه وشرایط بهتر کنترل کیفیت آن ، بتون وسایر مصالح بنایی امکان سهل تر توسعه سازه .
اتصال چند قطعه به یکدیگر امکان پیش ساخته کردن قطعات سرعت نصب واشغال فضای کمتر وقابلیت کاربرد درارتفاع زیاد را می توان از مزایای اسکلت فلزی نام برد .
ازمزایای دیگر سازه اسکلت فلزی می توان به سبک تربودن نسبت به سازه بتون مسلح وشکل پذیری بیشتر وامکان ساخت کارگاهی ویاخارج ازکارگاه اشاره کردو ازمعایب این سازه مقاومت ضعیف دربرابر رطوبت وآتش سوزی ومحدودست طرحهای معماری به علت لزوم استفاده از بادبند را می توان نام برد.
کارگذاشتن ستونها :
ستونها یک ساختمان اسکلت فلزی نقش انتقال دهنده بارماوارده شده رابه فونداسیون به صورت نیروهای فشاری ، کششی ، بر ش یا لنگرخمشی به عهده دارند. دراین میان ستون فلزی با فونداسیون بتونی بااستفاده ازصفحه ای فلزی ارتباط برقرار می کند.
علت استفاده از صفحه در زیر ستونها این است که چون ستون فلزی به علت مقاومت بسیار زیاد تنشهای بسیار بزرگی را تحمل میکند وبتون قابلیت تحمل این تنشها را ندارد،بنابراین صفحه ستون واسطه است که ضمن افزایش سطح تماس ستون با پی سبب میگردد توزیع نیروهای ستون در حد قابل تحمل برای بتون باشد که نحوه کار گذاشتن این صفحه را در صفحات قبل توضیح داده شد کار اتصال صفحه زیر ستون با بتون به وسیله میله مهار (بولت)صورت می گیرد بولت نقش عمده ای ندارد وتنها پایه را در محل ثابت نگه میدارد.هنگام نصب ستون عملی دیگری که انجام شد انتهای ستون سنگ خورد، صاف میکنند تا تمام نقاط مقطع ستون روی صفحه یسی ـ پلیت قرارگرفته وعمل انتقال نیرو به خوبی انجام بگیرد. واطراف چون علاوه بر فشار کنکر نیز بر صفحه ستون وارد میشود طول بولت باید به اندازه باشد که کشش وارد شده را تحمل کند.
ستونهای در یک ساختمان بسنگی به فشار نیروی، لنگر که تحمل میکند ساخته میشود که در شرایط معمولی از در آهن 14 را در کنار یکدیگر قرار داده ودر فاصله های معین به هم جوش می دهند و در مواقع دیگر اگر نیروی وارد شده بیشتر شود قدرت آهن مورد استفاده را بالاتر می برند و برای افزایش قدرت ستون در دو طرف ستونها صفحه های فلزی را از انتها تا چند متر ستون جوش میدهند .معمولانبشی که برای قرارگرفتن پلها برروی آنها است قبل از نصب ستونها برای راحتی آن جوش می دهند
(( نصب ستون به صفحه های فلزی))
اتصال ستون فلزی به شالوده ستونی به نیروی موجود درپای ستون بستگی دارد. درستون باانتهای مفصلی فقط نیروی فشار وبرشی ازستون به شن منتقل می شود . دراین حالت اتصال ازطریق نبشی ها صورت می گیرد.