مقدمه :

فراغت پديده اي است اجتماعي و فرهنگي و مي توان گفت از آن هنگام كه جامعه و فرهنگي به وجود آمده اين پديده نيز در زندگي مردمان به صورتي مورد يافته ، مطرح گرديده است . در گذشته اين اوقات به صورت كار وبازي تواما انجام مي پذيرفته كه بيشتر به خاطر مذهب و اعمال آن اين زمان را مي گذرانيدند ولي در طول تاريخ و تحولات جوامع ، به تدريج كار و بازي از همديگر جدا شدند و اهميتي كه بشر براي اوقات فراغت خود قائل شد انواع هنرها و بازيها و . . . بسط و توسعه باور نكردني پيدا كردند .

در كتاب مقدمه اي بر جامعه شناسي ايران ، شاپور راسخ خطاب به اوقات فراغت آن را چنين تعريف مي كند :

(( فراغت به اوقاتي اطلاق مي شود كه در ان آدمي نه تنها از تعهدات شغلي و اقتصادي بلكه از تكاليف شخصي و خانوادگي و اجتماعي آسوده باشد و آن را به طيب خاطر به امور صرف كند ، چون تفريح ، بازي ، ورزش و كارهاي ذوقي و تفنني فرهنگي ، مصرف دارد . ))

دانش آموزان مقطع اول در دبيرستان عطاركه در حال حاضر مشغول به تحصيل مي باشند .

هدف تحقيق :

از آنجا كه همواره به اين مسئله كه (( تشخيص ، نيمي از شناخت موضوع است )) معتقد بوده ام و اصولاً هر تحقيقي با هدف خاصي آغاز مي گردد و تحقيق بدون هدف نتيجه اي بار نمي آورد در اين تحقيق هدف بدست آوردن آن سري از علاقه و خواسته هاي اين دانش آموزان در چگونگي گذراندن اوقات فراغت خود مي باشد .

بيان مسئله :

ما با تمدني رو به رو هستيم كه در آن فراغت نقش مهمي دارد زيرا از يك طرف تكنولوژي به تدريج كار توان فرسا را از دوش افراد بر مي دارد مثل     (( رايانه )) و از طرف ديگر زمان كار به علت افزايش حجم توليد ، كاهش مي يابد در نتيجه در آينده اي نه چندان دور افراد با ساعات فراغت زيادي روبرو خواهند بود .

براستي براي پركردن ساعات طولاني فراغت چه بايد كرد ؟ ساعات فراغت به چه نحو گذرانده شود كه در پرورش استعداد افراد موثر واقع گردد و از هدر رفتن وقت جلوگيري گردد ؟