بخشی از
متن اصلی :
. شرايط امام جماعت چيست و منظور
از عدالت امام جماعت چيست؟
ج. امام جماعت بايد شيعه دوازده امامى،
عاقل، عادل و حلال زاده باشد و نماز را به طور صحيح بخواند و بنابر احتياط بالغ بوده
و اگر مأموم او مرد است، امام نيز بايد مرد باشد و عدالت معتبر در امام جماعت عبارت
است از حسن ظاهر يعنى دورى جستن از گناهان كبيره، به طورى كه ظاهر احوال شخص
به طور ظنّى دلالت كند كه او بناى بر ترك گناه دارد، نه آن كه اتفاقا چند روزى گناه
را ترك كرده باشد و مأموم بايد اين حسن ظاهر را احراز كند، و اصرار بر گناهان صغيره،
به منزله گناه كبيره است.
اعمال منافى مروّت
1079. آيا اعمالى كه با مروّت منافات دارد،
مضرّ به عدالت امام است؟
ج. خير مضرّ نيست؛ مگر به حدّى كه منافى
با كاشفيّت ظنّيه بر بناى بر ترك گناه باشد.
پخش موسيقى در مسجد
1080. امام جماعتى كه از مسجدش صداى نوار
موسيقى مطرب و غيرمطرب پخش مىشود و او اهمّيتى نمىدهد و يا احيانا در آن مجلس شركت
مىكند، آيا از عدالت ساقط مىشود؟
ج. با عدم محمل صحّت، عدالت او مشكل دارد.
خصوصياتى كه باعث رجحان در امام جماعت مىشود
. چه خصوصياتى باعث مىشود كه شخصى براى
امام جماعت بودن بر افراد شبيه خود رجحان داشته باشد؟
ج. صاحب مسجد و امامى كه براى امامت آن
مسجد معيّن شده، و صاحب منزل يا مستأجر آن در صورت واجد شرايط بودن از ديگران در امامت
براى جماعت مقدم هستند و مستحب است كسى را كه فقيهتر يا قرائتش از ديگران بهتر يا
بزرگتر يا هاشمى است، امام جماعت قرار دهند.
مراد از گناهان كبيره
1082. منظور از گناهان كبيره كه امام جماعت
بايد تارك آنها باشد چيست؟
ج. هر گناهى است كه در قرآن بر آن وعده
به آتش يا عذاب داده شده باشد يا در عبارتى كبيره بودن آن تصريح شده باشد يا از گناهى
كه كبيره بودن آن ثابت است، اعظم يا مساوى شمرده شده باشد.
منظور از اصرار بر گناهان صغيره
1083. منظور از اصرار بر گناه صغيره كه
به عدالت ضرر مىرساند، چيست؟
ج. هر گناه غير از گناه كبيره (كه تعريف
آن گذشته) صغيره است و انجام دادن آن براى بار دوّم (بدون اين كه پس از بار اوّل توبه
واقع شود) اصرار است.
مطالبه پول در قبال نماز جماعت
1084. در صورتى كه امام جمعه و يا امام
جماعت نسبت به دنيا حريص باشد و در قبال خواندن نماز جماعت و جمعه و يا سخنرانى از
مردم پول مطالبه نمايد، آيا مىشود در نماز به او اقتدا كرد؟
ج. آن چه مرقوم شد مضرّ به عدالت نيست؛
مگر در اين راه مرتكب كبيره شود يا بر صغيره اصرار ورزد.
معاشرت با افراد فاسق
1085. آيا جايز است به كسى كه با حضورش
در بين افرادى كه فاسق هستند باعث تقويت آنها است اقتدا كرد؟ ناگفته نماند كه حضورش
نه به خاطر هدايت و ارشاد باشد، بلكه قصد به هم نزدن دوستى و يا جبران خوبىهاى آنها
در حقّش باشد؟
ج. موارد مختلف است و با امكان حمل فعل
مسلم بر صحيح، حمل بر فساد نبايد كرد.
دروغ گفتن يا نوشتن
1086. اگر كسى آشكارا دروغ بگويد و يا بنويسد
و يا باعث دروغ ديگران باشد و براى شخص و اشخاص موارد فوق واضح باشد، آيا اقتداى به
او جايز است يا خير؟
ج. عادل، دروغ حرام نمىگويد، مگر
ضرورت لازمالمراعات باشد كه رهايى از حرام يا انجام واجب متوقف بر آن باشد و در هر
صورت با امكان، بايد حمل بر صحّت شود كه شايد دروغ مصلحتآميز بوده است.
ريش تراش بودن امام جماعت از روى جهل به
مسأله
1087. حكم نماز جماعتى كه به امامت جماعت
فرد ريش تراش ـ از روى جهل به مسأله ـ برگزار شده است، چيست؟
ج. جماعت باطل است و احتياطا بايد آن نماز
را قضا كنند.
توبه از گناه كبيره
1088. شخصى مرتكب گناهى كه مستوجب حدّ شرعى
است شده است؛ ولى چون فقط خودش مىداند و توبه كرده و حكم به عدالت او هم مىشود، آيا
مىتواند امام جماعت بشود؟ كراهت چه طور؟
ج. مانعى ندارد و امام جماعت شدن فردى كه
حدّ شرعى بر او جارى شده است، مكروه است نه آن چه در سؤال ذكر گرديده است.
این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با
فرمت word ( قابل ویرایش )
در اختیار شما قرار
می‌گیرد.
تعداد صفحات :50