بخشی از
متن اصلی :
در بحثهای مربوط به فرصتهای تبلیغی،
به فضاهای تبلیغ رسیدیم و بیان کردیم که بهتر است فضاهای تبلیغی در مسجد متمرکز شود.
در این راستا مطالبی درباره اهمیت و جایگاه مسجد، مدیریت و کارگزاران مسجد، اداره مسجد،
و فعالیتهای فرهنگی ـ اجتماعی مساجد مطرح شد.
در این مقاله به فعالیتهای اجتماعی مساجد
می پردازیم.
فعالیتهای اجتماعی
مساجد از دیرباز علاوه بر اینکه جایگاه
پرستش، نیایش و فعالیتهای فرهنگی دینی بود، به امور اجتماعی نیز توجّه داشته
و با استفاده از پایگاه مردمی خویش، عمیق ترین تلاشها را در جهت حل مشکلات اجتماعی
داشته است. در این نوشتار نمودهایی از این نقش مورد بررسی قرار می گیرد.
1. کنترل تنشهای اجتماعی
یکی از مشکلات جدّی در جوامع گوناگون از
جمله ایران، اختلافات و صف بندیهای گروههای مختلف اجتماعی در برابر یکدیگر است. اختلافات
قبیله ای، طایفه ای و یا صف آراییهای اهالی روستاها، شهرها و محلّه ها در برابر یکدیگر
از این دست قلمداد می شود. این تنشها گاهی با گذر زمان به صورت مزمن در آمده، بخشی
از تاریخ مناطق را به خود اختصاص می دهد و در مواردی منجر به قتل نفس و خسارات مالی
فراوان می گردد.
پایگاههای پاک معنوی مانند مساجد
و روحانیون، تاکنون در کاهش این کشمکشهای رنج آور بسیار مؤثر بوده اند و اگر روحانیون
به خوبی وظیفه خود را انجام دهند، می توانند مسجد را کانون محبّت و رفع تنشهای اجتماعی
قرار دهند. برای دستیابی به این هدف، می توان از طرق ذیل بهره برد:
الف. جلسات وحدت در مسجد
با دعوت از سران درگیریها، تشکیل جلسه با
آنان و نصیحت آنها با استدلال به آیات قرآنی و روایات، به خوبی می توان زمینه همدلی
و دوستی بین آنان را فراهم و از آنان خواست که در کاهش درگیریهای اجتماعی تلاش کنند.
ب. سخنرانی
در سخنرانیها می توان با استفاده از آیات
و روایات مربوط به پرهیز از اختلافات، گسترش اخوّت و برادری، اصلاح بین مؤمنین
و... مردم را به دوری و اجتناب از درگیری ترغیب کرد.
ج. مراسم
اعیاد و عزاداریهای معصومین علیهم السلام
، زمانهای مناسبی است که از گروههای درگیر برای شرکت در مراسم دعوت و با گرمی از هر
دو یا چند دسته استقبال و بین آنان صلح و صفا ایجاد شود.
د. هماهنگی بین مساجد
در مناطقی که چند مسجد و یا چند محله مجزّی
وجود دارد، روحانی می تواند با برقراری نماز جماعت در مساجد و یا محلّه ها به
صورت نوبتی و دعوت از همه مردم برای شرکت در نماز جماعت، زمینه همدلی را فراهم سازد؛
مثلاً نماز ظهر و عصر را در یک مسجد و نماز مغرب و عشا را در مسجد دیگر برگزار کند.
ه . هماهنگی بین دسته های عزاداری
مبلّغ می تواند برای ایجاد هماهنگی بین
دسته های عزاداری، دسته عزاداری یک مسجد و یا محلّه را به مسجد و یا محلّه دیگر
برده و در مناسبت دیگر، گروه مقابل را به این مسجد و یا محلّه بیاورد.
این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با
فرمت word ( قابل ویرایش )
در اختیار شما قرار
می‌گیرد.
تعداد صفحات :17