دلايل عدم تمايل يادگيري زبان انگليسي در بين دانش آموزان و دانشجويان ايراني
در اكثر موارد دانش آموزان و دانشجويان ايراني در ياد گيري زبان خارجه بعنوان زبان دوم وشايد هم زبان يا لهجه سوم دچار مشكل هستند در بعضي از زبانها ساختار جمله زبان اصلي  با زبان دوم كاملاً متفاوت مي باشد وچون اكثر دانش آموزان براي يادگيري زبان دوم با ساختار زبان اصلي مقايسه     مي كنند لذا يادگيري مشكل مي شود بعنوان مثال در زبان فارسي ساختار جمله به شكلي است كه اگر زبان انگليسي با آن مقايسه شود،يادگيري مشكل است.
2) شيوه تدريس در بين دبيران با يكديگر متفاوت است بنابراين ايجاد انگيزه در بين دانش آموزان و دانشجويان در طي سالهاي متوالي با هم ديگر فرق   مي كند و تا حدودي انگيزه را از بين مي برد بنابراين اگر برنامه ريزي شود تا تمامي دبيران يك رشته طي دوره هاي خاص شيوه هايي مناسب و يكساني داشته باشند در يادگيري دانشجويان كمك مي كند .
3)دانش آموز بعد از اتمام دوره تحصيل در صورتيكه در مكاني مشغول به كار شد شايد زبان انگليسي يا زبان خارجه دوم زياد به كارش كمك نكند          ( حداقل در جامعه ما )
4)در بعضي از شهرها كه زبان رسمي كشور صحبت نمي شود بلكه با لهجه خاصي صحبت مي شود يادگيري زبان خارجه بعنوان زبان سوم ميباشد تا قدري مشكل مي باشد .
5)از عوامل مهم ديگري كه باعث مي شود كه دانش آ‌موزان در يادگيري زبان خارجه ضعيف باشند غيير نظام آموزشي از نظام قديم به نظام جديد و از سيستم ترمي به سيستم سالي واحدي باعث افت در آموزش مي شود بعنوان مثال در نظام ترمي دانش آموز در ترم اول سال تحصيلي 77 - 76 را در زمان را انتخاب مي كند و ترم دوم همان سال زبان ندارد و در سال تحصيلي بعد يعني 78 - 77 در ترم دوم موفق به گرفتن واحد زبان خارجه مي شود كه خود بخود 1 سال تحصيلي وقفه در يادگيري درس زبان بوجود مي آيد و با توجه به اينكه يكي از بهترين راههاي يادگيري زبان تكرار مي باشد و        مي بايستي مرتب در تماس با درس زبان باشند حداقل روزي 2 ساعت بنابراين اين فاصله طولاني يك سال باعث فراموشي و عدم علاقه به يادگيري مي شود.