فهرست
مقدمه    2
تحليل مفاهيم يادگيري    3
تفاوت بين يادگيري و عملكرد :    4
قوانين يادگيري :    5
قانون آمادگي    5
قانون اثر    5
قانون تمرين    5
قانون تقدم    6
قانون شدت    6
قانون عدم كاربرد    6
موانع يادگيري:    6
پيچيدگي    7
آرزوگي    7
ساير موانع    7
شرايط موثر در يادگيري    7
انگيزۀ يادگيري    7
داشتن وسايل و منابع براي يادگيري    8
يادگيري رشد.    8
اصول اساسي يادگيري در مكتتب روان شناسي    8
آموزش و يادگيري    9
نظريه هاي يادگيري    11
1-    نظريۀ شرطي ( رفتار گرايي)    11
2-    نظريۀ شناختي :    12
1-    ميانجيهاي « پيراموني » در برابر ميانجيهاي « مركزي»    12
2-    كسب عادت در مقابل كسب ساختهاي شناختي:    12
3-    كوشش وخطا در مقابل بصيرت در حل مسأله :    12
3-    نظريۀ برونر    13
1-    تأكيد بر فرايند يادگيري :    13
2-    تأكيد بر ساخت يادگيري :    13
3-    تأكيد بر اهميت شهود:    14
4-    تأكيد بر اهميت انگيزش دروني :    14
نتيجه گيري :    15
منابع :    15

مقدمه
براي يادگيري تعريفهاي گوناگوني ارائه شده است ، اكثر مردم و بسياري از معلمان يادگيري را عبادت از كسب اطلاعات معلومات يا مهارتهاي خاص مي دانند  عده اي از مربيان آن از انتقال مفاهيم علمي از فردي به فرد ديگر تصور مي كنند و چنين برداشتي از يادگيري ذهن شاگرد به منزلۀ انبار يا معّرفي خالي تصور مي شود كه نبايد به وسيلۀ معلم پر شود فرايند اين نوع يادگيري معلم نقشي اساسي دارد او علاوه بر آن كه مفاهيم علمي را به شاگرد انتقال مي دهد تعليم را نيز بر عمده دارد اما در اين خيال شاگرد چند چندان فعاليتي از خود بروز نمي دهد و بيشتر حالت پذير ندگي و انفعال دارد تنها وظيفۀ او گوش دادن به سخنان معلم و به خاطر سپردن مطالب درسي است و در اين نوع يادگيري هرچه شاگرد مطالب علمي و ادبي را بيشتر به خاطر بسپارد و پيشرفت بيشتري نصيب او مي شود البته يادگيري از طريق حفظ و تكرار موجب يادگيري معني دار نمي شود و مطالب علمي اغلب براي شاگرد نامفهوم مي ماند زيرا ارتباط و تناسبي با تجارت زندگي واقعي او ندارد در اين نوع فعاليتهاي آموزشي اصولاً به نياز ها و رغبتهاي شاگردان توجه نمي شود بنا براين تحصيل چندان تغييري در طرز فكري و عاوات ، تمايلات و اعمال آنها ايجاد نمي كند عادتهاي ناپسند طرز تفكر نادرست و غير منطقي و قضاوتهايي پايۀ خشم و ترس بي جا ضعف و تزلزل دائم كمي رشد اخلاقي و اجتماعي و دارا نبودن روح همكاري حاصل چند يدن برداشتي از يادگيري و معلول روش هاي نادرستي است كه چندين تفكري در مدارس اعمال مي شود رفتار گرايان يادگيري را تغيير در رفتار قابل مشاهد ه و اندازه گيري تعريف كرده اند ولي از ديد گاه  مكتب گشتالت يادگيري عبارت از كسب نمايش هاي جديد  يا تغيير هاي در بينشهاي گذشته است  چنان كه ملاحظه مي شود تعريفهاي يادگيري يا نگرش فلسفي و تعليم و تربيت روان شناسي تربيتي   و ارتباط مستقيم يا غير مستقيم دارد يادگيري با هر بينشي كه تعريف شود اساسي رفتار  انسان را تشكيل مي دهد و نخستين صفت مشخص آن تغيير است كه به تدريج روح مي دهد نسبتاً ثابت و پايدار است  و بر اثر تجربي حاصل مي شود از طريق يادگيري فرد و با محيط خود آشنايي مي شود در مقابل محيط مقاومتي مي كند محيط را تغيير مي دهد براي تامين احتياجات خود از آن استفاده مي كند گاهي تحت تاثير آن قرار مي گيرد و زمان خويشتن را با آن منطق و سازگار مي سازد ، در واقع يادگيري فرايند ي است كه طي آن رفتار موجود زنده بر اثر تجربه تغييري مي يابد به نظر نگارند جامعه  ترين تعريفي كه تاكنون ارائه شده تعريف هيلگارد و ماركوئيز است اين در  روان شناسي يادگيري را بدين گونه تعريف كرده اند يادگيري  عبارت از فرايند تغييرات نسبتاً پايدار و رفتار بالقوۀ فرد براثر تجربه اين تعريف نيست به تعاريف ديگر رحجان و برتري خاصي دارد زيرا ديدگاهي جديد از فرآيند يادگيري ارائه داده است و اين ديدگاه جديد را مي توان در مفاهيم همچنين فرآيند تغيير نسبتاً پايدار ، رفتار بالقوه و تجربه جستو جو كرد  براي درك بيشتر اين تعريف به اختيار به تحليل هريك از مفاهيم مي پردازيم.
تحليل مفاهيم يادگيري
1-    مفهوم فرآيند:  فرآيند بر وقايع و روابط پويا جاري مستمر و پوسته در حال تغيير اطلاق مي شود يكي از مشخصات بارز فرآيند حركت و پويا آن است كه بر اثر تعامل دائم اجزاء و متغير هاي  موجود در آن صورت مي گيرد آغاز و پاياني ندارد يادگيري فيزيك فرايند است چون تعامل دائم فرد با محيط هميشه و در همه جا به طور پيوسته و مستمر صورت مي گيرد.
2-    مفهوم تغيير: يادگيري نوعي تغيير است كه در فرآيند تجربه اتفاق مي افتد اما نه هر تغييري تغييري كه بتدريج حاصل مي شود و نسبتاً ثابت و پايدار باشد بنابراين تغييرات ناشي  از رشد و بلوغ تغييرات فيزيولوژيك ( مانند تغيير اندازه مردمك چشم در تاريكي ) و تغييراتي كه بر اثر عوامل مكانيكي يا شيميايي ( مانند گرفتگي ماهيچه ها براثر خستگي و استعمال داروها) به وجود مي آيد  يادگيري است.
3-    مفهوم نسبتاً پايدار : كاربرد مفهوم نسبتاً پايدار به اين دليل است كه تغيير ات موقت رفتار كه از عوامل انگيزش انطباق جسمي يا خستگي ناشي مي شود از حيطۀ ياديگري بيرون هستند زيرا تغيرات حاصل از يادگيري تغييرات نسبتاً پايدارند به عبارت ديگر يادگيري در بر گيرندۀ تغييرات نسبتاً مائم است و رفتار موردي نطفه اي و تصادفي به هيچ وجه يادگيري ناميده مي شود.
4-    مفهوم رفتار بالقوه :  كاربرد عبارت رفتار بالقوه دليل بر تفاوت بين مفهوم يادگيري و عملكرد است يادگيري تغييرات است كه در ساخت ذهني فرد ايجاد مي شود و در حال حاضر قابل اندازه گيري نيست مقداري از تغييرات حاصل از يادگيري ممكن است به علت مساعد بودن شرايط به رفتار داشت بالفعل تبديل مي شود كه در اصطلاح به آن عملكرد مي گويند ولي هميشه نبايد انتظار داشت   كه آثار يادگيري بلافاصله  در رفتار بافعل يا عملكرد يادگيرنده پديدار شود گاهي ائقات بدون اين كه در رفتار بالفعل فرد تغيير ي حاصل شود يادگيري به وقوع مي پيوند مثلاً ممكن است دانشجويان  رشته علوم تربيتي مفاهيم مربوط به درس و روشها و فنون تدريس را ياد بگيرند اما فرصت تدريس براي آنان فراهم نگردد و رفتار بلقوه شان به عملكرد تبديل شود از همين روست كه هليگارد و ماركوئيز در تعريف يادگيري به  جاي تغيير در رفتار اصطلاح تغيير و در رفتار بالقوه را بر گزيده اند .
5-    مفهوم تجربه : كاربرد كلمۀ تجربي در تعريف حاكي از اين است كه تنها آن دسته از تغييرات رفتار را مي توان يادگيري و ناميد كه محصول تجربي يعني تاثير متقابل فرد در محيط در يكديگر باشد اگر تجربه را تعامل ميان فرد و محيط يعني تاثير پذيري فرد از محيط و تاثير گذاري فرد در محيط به دنبال يك سلسله فعل و انفعال بدانيم يادگيري از حاصل تلاش حركت فعاليت و مشاركت شخص يادگيرنده خواهيم دانست در بر خورد فرد  به محيط براي يادگيري اعضاي حس دستگاه هاي عصبي تجربه هاي قبلي تمايلات و گرايشهاي و هدفهاي يادگيري نقش موثري بر عهده دارند و در واقع كل شخصيت فرد در تمام ابعاد خود فرآيند تعامل قرار مي گيرد و تغيير پيدا مي كند .
تفاوت بين يادگيري و عملكرد :
با توجه به تعريفي كه از هيلگارد و ماركوئيز در مورد يادگيري ارائه  شد اگر عملكرد را تجلي تغييرات ناشي از يادگيري در قالب رفتار هاي آشكار شده و قابل مشاهده يا تبديل رفتار بالقوه به رفتار بالفعل بدانيم بايد بپذيريم كه يادگيري بلافاصله در عملكرد يا رفتار بروز نمي كند عملكرد متاثر از عوامل متعددي  مانند انگيزش ، گرايش متقضيات و موقعيتهاي مختلف محيط است . به اقتضاي اين عوامل عملكرد ممكن است براي يادگيري يك شاخص صحيح باشد زيرا يادگيري تغييري نامشهود است در هر صورت عملكرد شاخصي است كه گاه يادگيري افراد هميشه نمي توان به آزمايشهاي يا امتحاني كه به عنوان شاخصهاي يادگيري به كار مي روند اعتماد داشت ارزشيابي بسته به شرايط محيط گاه تصويري نسبتاً واقعي و گاه غير واقعي از يادگيري آزمايش شونده به دست مي دهد در واقع امتحانات و ارزشيابي بندرت يادگيري شاگردان را به تمام منعكس مي كند با چنين محدوديتي تنها راه اندازه گيري ميزان يادگيري توسل به مشاهدۀ دقيق يادگيرنده با وسايلي است كه امكانات مشاۀ دقيق را فراهم مي آورد.براي اين كار بايد رفتار يادگيرنده پيش از تجربه و پس ان مقايسه شود اگر رفتار را پس از قرار گرفتن و در يك موقعيت يادگيري در مقايسه از آن گويا تغيير باشد يادگيري صورت گرفته است بذر گياهي را در نظر بگيرند كه قدرت روش و محصول دهي آن در ايستگاه كشاورزي بالفعل و انفعال خاص تغيير داده شده و به عبارت ديگر اصلاح شده است اين اصلاح به آن معني نيست كه بذر اصلاح شده در هر جا و در هر شرايط محصول خوبي خواهد داد بلكه به رغم تغييرات بلقوه بذر به فعل در آمدن آنها مستلزم فراهم شدن شرايط مطلوب است چنانچه بذر اصلاح شده و در انبار بماند هرگز محصول نخواهد داد و در وضعيت نامساعد نيز محصول خوبي از آن حاصل نخواهد شد روش بالقوه هنگامي به روش بالفعل و محصول دهي مطلوب تبديل خواهد شد كه در محيط مناسبي صورت پذير و علاوه بر اين چنين شرايطي نيز نمي توان انتظار داشت كه تمام تغييرات بالقوۀ ايجاد شده به رشد الفعل تبديل مي شود دانشجويي را در نظر بگيريم كه در كلاس فيزيك مباحث مربوط به نور در آزمايشگاه فراهم نشده است يا جلسه امتحاني پيش نيامد ه باشد نمي تواند رفتار بالقوۀ خود را به شكل  رفتار بالفعل ظاهر سازد در اين وضعيت نيز نمي توان مطمئن بود كه كليه آموخته هاي دانشجو به فعليتها مي رسد بديهي است آنچه مورد مطالعه قضاوت و ارزشيابي قرار مي گيرد عملكرد دانشجو در جلسۀ امتحان يا آزمايشگاه است نه تمامي يادگيري او زيرا يادگيري فعل و انفعال است كه در درون موجود زنده صورت مي گيرد تا اين نطفه روانشناسي يادگيري موفق به شناخت واقعي آن شده است و در حالي كه عملكرد يعني حاصل يادگيري را مي توان مستقيماً مشاهده و اندازه گيري كرد نكته مهتر اين كه تا انسان بالغ نخواهد يادگيري يادگيري صورت نمي گيري به عبارت ديگر تا حالت طلب و كشش نبايد به يادگيري و يادگيرنده به وجود نبايد يادگيري به وقوع نمي پيونده شايد احساس نياز و گرايش به يادگيري او در اين و مهمترين شرط يادگيري در جريان آموزش و پرورش باشد و از اين  روست كه نظام حوزه هاي علميه را نظام طلبگي مي نامند.
قوانين يادگيري :
قوانين شناخته شده اي در رابطه يادگيران وجود دارند كه به يادگيري آن ها در بهبود كيفيت و تسريع يادگيري اثر مي گذارد و با استفاده از اين قوانين مي توان تجربه هاي يادگيري را براي فراگيران موثرند با مداوم تر و لذت بخش تر نمود برخي از اين قوانين به شرح زير است.