بخشی
از متن اصلی :
طالقان (زادگاه مردان خدا)
منطقه سردسير و كوهستاني طالقان واقع در
شمال غربي تهران بزرگ با قدمت تاريخي بيش از هزار سال، علاوه بر داشتن تشكيلات اداري
و حكومتي، داراي قوانين و مقررات اجتماعي خاص منطقه اي بوده كه بر اساس آن امور اجتماعي
در هر روستا توسط اشخاص مورد تائيد و انتخاب مردم اداره و اجراء مي شد. اغلب روستاهاي
بزرگ علاوه بر داشتن مسئولاني از قبيل: كدخدا يا دهبان، پاكار، دشتبان، ميرآب و چوپان
كه امور اجتماعي و اداري و كشاورزي و دامداري را اجراء مي نمودند، يك شخصيت علمي و
مذهبي براي اجرا و انجام امور تبليغات ديني و احكام شرعي معاملات و عقود اسلامي، و
برنامه هاي مذهبي در ماه هاي رمضان المبارك، محرم الحرام، ايام سوگواري، اعياد و ميلاد
چهارده معصوم عليهم اسلام و نيز مراسم نماز ميت و مجالس ختم از دنيا رفتگان وجود داشت
و بعضي از اين روحانيون بزرگ داراي شاگردان علوم ديني نيز بودند.
منطقه طالقان عليرغم كوهستاني و سردسير
بودن و كمبود اراضي كشاورزي آبي مردماني سخت كوش داشته و با كشاورزي و دامداري مايحتاج
زندگي خود را تامين مينمودند.
زنان زحمتكش هر روستا علاوه بر انجام امور
خانه داري در كنار همسران خود در فصل بهار و تابستان در كار كشاورزي ياور مردان خود
بودند و در ساير فصول و اوقات فراغت به بافتن قالي و قاليچه و گليم و جاجيم و چادر
شب و پارچه كرباسي و دستكش و جوراب و شال گردن پشمي ضمن تامين نياز خانواده با فروش
مازاد آن قسمتي از نيازهاي ديگر خود و خانواده خود را فراهم مي نمودند، در حقيقت هر
زني بازوي كارآمد همسرش بود.
علاوه بر كشاورزي، دامداري و پرورش گاو
و گوسفند در روستاها از اهميت زيادي برخوردار بود، اين كار به دو صورت انجام مي گرفت
يكي نگهداري گاو و گوسفند به صورت محدود در روستا در تمام فصول سال و ديگري به صورت
كلي و سپردن آنها به شبان يا چوپان در طول نه ماه.
نگهداري گوسفندان نيز به دو روش انجام مي
شد، يكي چوپان محلي كه در مقابل دريافت مزد در ازاء تعداد گوسفندان هر روستائي و چراي
آنها در طول روز در مراتع و تپه هاي اطراف روستا و تحويل گوسفندان به صاحبان آنها در
غروب هر روز و روش ديگر سپردن گوسفندان به چوپانان حرفه اي و بزرگ براي سه فصل شبانه
روزي بهار و تابستان و پائيز در قبال پنير نسبت به تعداد دام هاي شيري و چراي آنها
در دامنه كوه هاي سرسبز دور دست آبادي.
علاوه بر امور كشاورزي و دامداري عده اي
از اهالي هر روستا به كارهاليي از قبيل داد و ستد و خريد و فروش مواد غذائي و ملزومات
زندگي و گاو و گوسفند و اسب و قاطر و چهارپا و عده اي ديگر نيز به حرفه هاي فني مانند
بنايي ، نجاري، خياطي، آهنگري، مسگري و رنگرزي اشتغال داشتند.
این فایل به
همراه چکیده ، فهرست مطالب ،
متن
اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 79