در صورت اجرا نشدن فايل، فونت B nazanin را در پوشه font سيستم كپي كنيد
مقدمه
با شنیدن نام جانوران عظیم الجثه همه ما به سرعت به یاد دایناسورها می افتیم. اما تمامی جانوران غول پیکر لزوما دایناسور نبودند. در دوران ماقبل تاریخ جانور بزرگ و عظیمی زنده می کردند که به نوعی اجداد جانور امروزی هستند. در این مطلب شما را با تعدادی از این موجودات آشنا می کنیم.
معرفي بعضي از موجودات
Argentavis
این پرنده قدیمی بزرگترین موجود زنده ای بوده است که تاکنون به آسمان بال گشوده است. فاصله بین دو بال این پرنده عظیم الجثه 8.5 متر است. دانشمندان معتقد هستند که این کرکس ها و لاشخورهای امروزی در حقیقت از نژاد این پرنده منقرض شده هستند. البته باید گفت که این جانور یک لاشخور نبوده و خود به شکار می پرداخته است. محل زندگی این پرنده بزرگ آمریکای جنوبی بوده است و در حدود 6 میلیون سال پیش منقرض شده است.
 

Dunkleosteus
این ماهی زره پوش و عظیم الجثه در دوره زمین شناسی "دوونین" در دریاها زندگی می کرده است و به نوعی از اجداد کوسه ماهی ها به حساب می آید. این جانور می توانست تا 10 متر رشد کند و از آرواره ها و دندان های بسیار قوی و تیزی برخوردار بود. دانشمندان معتقد هستند که نیروی حاصل از گاز گرفتن این ماهی عظیم الجثه می توانست آهن را هم نصف کند. این جانور نسبت به کوسه های امروزی کندتر حرکت می کرد و تنها تهدید موجود در آن زمان برای این ماهی غول آسا هم نوعان خود او بودند که گاهی به شکار کردن یکدیگر روی می آوردند.


Chalicothere
این چهارپای غول پیکر به نوعی جد اسب های امروزی به حساب می آید. اما در صورتی که به تصویر این حیوان دقت کنید متوجه می شوید که قد این حیوان از اسب بلند تر است و این حیوان به جای سم دارای پنجه است. این جانور می توانست از این پنجه های تیز بر علیه هر دشمنی به خوبی استفاده کند. این جانور غول پیکر در قاره های اروپا ، آفریقا و آسیا زندگی می کرده است و بر خلاف ظاهر ترسناک خود کاملا علف خوار بوده است.
 


عقرب دریایی
این آبزی غول پیکر اگر چه که بسیار به عقربها شبیه بود اما به خانواده " eurypterid " وابسته بود. این موجود بزرگ دریایی چیزی شبیه به عقرب و خرچنگ بود. دم این جانور به شکل نیزه بود که بر اساس نژاد آن یا به شکل باله ای برای شنا بود و یا دارای نیشی زهر آلود بود که از آن برای شکار سایر جانوران استفاده می شد. این موجودات توانایی زندگی در خشکی را نیز داشتند اما ترجیح می دادند که بشتر زمان خود را در آب بگذرانند. این آبزی می توانست تا 3 متر رشد کند.
Mosasaur
این آبزی غول آسا شکارچی قهاری بود که در دوران دایناسورها زندگی میکرد. این جانور آبزی به نوعی جزء اجداد مارمولکهای امروزی به حساب می آید. این آبزی خطرناک دارای دندانهای بسیار تیزی بود و بر اساس تحقیقات دانشمندان مشخص شده است که این جانور در در سقف دهان خود نیز دارای دندان بوده است. این جانور می توانست تا 20 متر رشد کند و تقریبا تمامی ماهی های موجود در دریا جزء غذاهای این جانور بودند.
پرنده وحشت
این شکارچی قهار در آمریکای لاتین و بخش هایی از آمریکای شمالی زندگی می کرد و با اسم علمی " Phorusrhacids " شناخته می شد. این پرنده شکارچی توانی پرواز کردن نداشت ، اما بنا به مستندات به دست آمده توسط دانشمندان این پرنده می توانسته است به سرعت یک چیتا بدود و شکارهای خود را تعقیب کند. این پرنده بزرگ می توانست تا 3 متر قد کشیده و 500 کیلوگرم وزن بگیرد. سر بزرگ این جانور به همراه منقار و پنجه تیزش به عنوان اصلی ترین سلاح های این پرنده به کار می رفتند و این شکارچی بزرگی را قادر می ساختند تا شکارهای بزرگ را هم به راحتی تصاحب کند.

آرگن تیناساروس:  این موجود همانطور که از اسمش مشخص است از جمله دایناسورهای غول پیکر است و ارتفاعی بیش از 40 متر داشته و 100 تن نیز وزن آن بوده است. این دایناسور به عنوان بزرگترین دایناسور گیاه خوار است که بر روی زمین پا گذاشته است و اولین بار نیز در سال1988 در آمریکای جنوبی یافت شد.

*اسپینوزاروس: با بزرگترین دایناسور گیاه خوار آشنا شدیم و حال به بزرگترین دایناسور گوشت خوار می پردازیم. این دایناسور بیش از 15 متر طول داشته است و 10 تن نیز وزن آن بوده است. تیغه هایی که بر روی کمر این موجود وجود دارد خود به اندازه بیش از چهار متر است و همچنین بزرگترین فک را نیز در بین دایناسورها دارد.
 


نتيجه گيري
در حالی که هر روزه علت های مختلفی برای منقرض شدن حیوانات ارائه می شود، گروهی از دانشمندان به تازگی به این نتیجه رسیده اند که آتش، مهم ترین وسیله ای بوده است که انسان های اولیه ساکن استرالیا موفق شدند به وسیله آن جانوران غول پیکر و بزرگ را منقرض کنند. با توجه اینکه برخی دانشمندان می گویند از ورود اولین انسان به کره زمین تا کنون نزدیک به ۵۰ هزار سال می گذرد، بررسی ها نشان می دهد آتش بازی های ساکنین استرالیا در هزاران سال پیش موجب شده تا دایناسور ها و دیگر حیوانات عظیم الجثه در این منطقه از بین بروند. اگر چه شاید این آتش ها خود دایناسور ها را نسوزانده، اما به هر حال چون آتش سوزی های بزرگ گل و گیاه فراوانی را از بین برد، به خاطر همین دایناسور ها دیگر چیزی برای خوردن نداشتند و پس از گذشت مدتی از بین رفتند. گفته می شود از زمانی که انسان به قاره استرالیا هم راه پیدا کرد، توانست ظرف مدت کوتاهی رژیم غذایی دایناسور ها را هم تغییر دهد.