بخشی
از متن اصلی :
امام حسن عسكرى (ع) در سال 232 هجرى
در مدينه چشم به جهان گشود . مادروالا گهرش سوسن يا سليل زنى لايق و صاحب
فضيلت و در پرورش فرزند نهايت مراقبت راداشت ، تا حجت حق را آن چنان كه شايسته
است پرورش دهد . اين زن پرهيزگار در سفرى كه امام عسكرى (ع) به سامرا كرد
همراه امام بود و در سامرا از دنيا رحلت كرد . كنيه آن حضرت ابامحمد بود .
صورت و سيرت امام حسن عسكرى (ع)
امام يازدهم صورتى گندمگون و بدنى
در حد اعتدال داشت . ابروهاى سياه‌كمانى ، چشمانى درشت و پيشانى گشاده داشت
. دندانها درشت و بسيار سفيد بود . خالى بر گونه راست داشت . امام حسن عسكرى
(ع) بيانى شيرين و جذاب و شخصيتى الهى باشكوه و وقار و مفسرى بى‌نظير براى
قرآن مجيد بود . راه مستقيم عترت و شيوه صحيح تفسير قرآن را به مردم و به
ويژه براى اصحاب بزرگوارش - در ايام عمر كوتاه خود - روشن كرد .
دوران امامت
به طور كلى دوران عمر 29 ساله امام
حسن عسكرى (ع) به سه دوره تقسيم‌مى‌گردد : دوره اول 13 سال است كه زندگى
آن حضرت در مدينه گذشت . دوره دوم 10 سال در سامرا قبل از امامت .
دوره سوم نزديك 6 سال امامت آن حضرت
مى‌باشد . دوره امامت حضرت عسكرى (ع) با قدرت ظ‌اهرى بنى عباس رو در روى
بود . خلفايى كه به تقليد هارون در نشان دادن نيروى خود بلندپروازيهايى داشتند
. امام حسن عسكرى (ع) از شش سال دوران اقامتش ، سه سال را در زندان گذرانيد
. زندانبان آن حضرت صالح بن وصيف دو غلام ستمكار را بر امام گماشته
بود ، تا بتواند آن حضرت را - به وسيله
آن دو غلام - آزار بيشترى دهد ، اما آن دو غلام كه خود از نزديك ناظ‌ر حال
و حركات امام بودند تحت تأثير آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتارى
گراييده بودند . وقتى از اين غلامان جوياى حال امام شدند ، مى‌گفتند اين زندانى
روزها روزه‌دار است و شبها تا بامداد به عبادت و راز و نياز با معبود خود سرگرم
است و با كسى سخن نمى‌گويد .
عبيدالله خاقان وزير معتمد عباسى با
همه غرورى كه داشت وقتى با حضرت عسكرى ملاقات مى‌كرد به احترام آن حضرت
برمى‌خاست ، و آن حضرت را بر مسند خود مى‌نشانيد . پيوسته مى‌گفت : در سامره
كسى را مانند آن حضرت نديده‌ام ، وى زاهدترين و داناترين مردم روزگار است
. پسر عبيدالله خاقان مى‌گفت : من پيوسته احوال آن حضرت را از مردم مى‌پرسيدم
. مردم را نسبت به او متواضع مى‌يافتم . مى‌ديدم همه مردم به بزرگواريش معترفند
و دوستدار او مى‌باشند . با آنكه امام (ع) جز با خواص شيعيان خود آميزش نمى‌فرمود
، دستگاه خلافت عباسى براى حفظ آرامش خلافت خود بيشتر اوقات ، آن حضرت را
زندانى و ممنوع از معاشرت داشت .
این فایل به
همراه چکیده ، فهرست مطالب ،
متن
اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 11