بخشی
از متن اصلی :
آيت‌الله خويي از آن دوران، چنين مي‌گويد:
«من در ايامي که در نجف اشرف مشغول تحصيل
علوم دينيه بودم، بيشتر مقيّد به آداب و سنن و اوراد و اذکار بودم، و گاهي در مجلس
پرفيض مرحوم آيت‌الله سيد علي قاضي شرکت مي‌کردم و از انفاس قدسيه آن بزرگوار بهره
مي‌بردم، تا اينکه روزي به ايشان عرض کردم: چيزي به من ياد بدهيد و دستورالعملي بگوئيد
که من انجام بدهم؛ ايشان دستورالعملي را دادند و گفتند چهل روز به اين دستور، عمل کن!
و من مشغول انجام آن اعمال شدم و چون روز چهلم شد، براي من حالت مکاشفه‌اي رخ داد و
من همه حوادث و چگونگي زندگي و آينده خود را مشاهده کرده و ديدم در بالاي منبر درس
مي‌گويم و در منزل نشسته‌ام، مردم مي‌آيند و مي‌روند، نماز جماعت و مراجعات مردم و
حالات گوناگون خودم را مانند آيينه‌اي که در پيش رويم باشد، تماشا مي‌کنم، تا اين که
رسيد به جائي که يک مرتبه شنيدم کسي بالاي گلدسته حضرت مي‌گويد: (انا لله و انا اليه
راجعون) ايها النّاس با کمال تأسف آيت‌الله خويي از دنيا رفت. و در اين جا آن حالت
از من بر طرف شد و به حال عادّي برگشتم.»
به اعتقاد آيت‌الله سبحاني، رمز موفقيت
فرزانه خوي عبارت است از:
الف- فهم و هوش و دريافتن مطالب، به صورت
صحيح؛
ب- حفظ و ضبط مطالب، بدون آن که با مرور
زمان فراموش شود؛
ج- تصرف و موشکافي در مطالب؛
د- نوآوري.
اين فقيه برجسته در اثر تلاش‌هاي شبانه
روزي، استفاده از نبوغ خدادادي و پشتکار مداوم، توانست در سال 1352هـ.ق. از آيت‌الله
نائيني، آيت‌الله کمپاني، آيت‌الله عراقي، آيت‌الله بلاغي، آيت‌الله ميرزاعلي آقا شيرازي
و آيت‌الله سيد ابوالحسن اصفهاني اجازه اجتهاد بگيرد.
این فایل به
همراه چکیده ، فهرست مطالب ،
متن
اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 73