بخشی از متن اصلی :

از آن‌جا كه علم نحو علمي اعتباري است و در غالب موارد به جز استعمالات عرب معيار مشخصي براي صحت قوانين وجود ندارد، از اين رو مواردي كه تعليل به شمار مي‌رود و يا به قراردادهاي اعتباري تكيه شده است، از طرفي علم نحو بيشتر به دست علماي اهل تسنن رشد و نمو يافته و بع تكميل رسيده و همين سبب شده تا بعضي از قواعد فقهي آنان مانند استحسان و... وارد علم نحو گردد و روند اختلاف‌نظرها فزوني نهد.

از جمله مسائل اختلافي علم نحو عامل در مبتدا و خبر است كه به جهت اعتباري بودن آن و عدم داوري استعمال مورد اختلاف واقع شده است.

در اين نوشتار سعي شده تا به بررسي اين مسئله از ديدگاه برخي نحويون بپردازيم.

ديدگاه كوفيون

كوفيون مي‌گويند كه مبتدا خبر را و خبر هم مبتدا را رفع مي‌دهد، بخاطر اينكه هر موقع مبتدا در جمله باشد نياز به خبر دارد و در نتيجه خبر هم بايد باشد و بالعكس و چون هرچيزي به چيز ديگر نياز دارد خودش عامل مي‌شود بنابراين مبتدا و خبر يكديگر را رفع مي‌دهند.

نظرات كوفيون در رابطه با اينكه عامل مبتدا وخبر ابتدائيت باشد

كوفيون مي‌گويند كه اگر عامل مبتدا و خبر ابتدائيت باشد:

ابتدائيت يا يك چيزي از كلمات عرب است (لفظ) يا غير آن است، اگر لفظ باشد، لفظ يا اسم است يا فعل يا حرف اگر ابتدائيت اسم باشد تسلسل ايجاد مي‌شود چون بايد يك اسم ديگري هم باشد كه آن اسم را رفع دهد پس عامل رفع نمي‌باشد.

اگر فعل باشد، ‌فعل فقط يك چيز را رفع مي‌دهد، (مبتدا) و خبر را منصوب مي‌كند در حاليكه خبر بايد مرفوع باشد پس فعل هم نمي‌باشد.

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتword  در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 11