بخشی
از متن اصلی :
مجموعة حاضر از پوياترين سايت ادبيات فارسي
تهيه و تنظيم گرديده است كه در انتهاي هر فصل فهرست پانويس و منابع آن و نام نويسندة
مقاله اي كه از آن استفاده گرديده با رسم امانت داري بيان شده است.
در اين تحقيق ابتدا به تعريف اسطوره و اسطوره
شناسي پرداخته شده و بيان شده كه نخستين بار كلمة اسطوره در زبان فارسي توسط چه كسي
و در كجا بوده است. سپس فهرست اساطير ايران را در سه هزار سال نهضت نام برده ام و به
توضيح چند مورد آن اكتفا نموده ام. در ادامه به جامعه شناسي اساطير در شاهنامه، سرودة
حكيم ابوالقاسم فردوسي پرداخته شده است. چون اسطوره ها در هر زمان و مكان تغيير مي
كنند در انتهاي اين مجموعه قسمتي با نام انسان و اسطوره هاي نوينش بيان گرديده كه نظر
متفكراني چون نتيجه فرانسيس بيكن و …. در اين مورد و اين كه چرا اسطوره ها ادامه دارند
نقل گرديده. اميد است مورد توجه قرار گيرد.
‹‹
فصل اول ››
اسطوره
شناسي
اسطوره شناسي : دانشي است كه به بررسي روابط
ميان افسانه ها، و جايگاه آنها در دنياي امروز مي پردازد.
اسطوره نماد زندگي دوران پيش از دانش و
صنعت و نشان مشخص روزگاران باستان است. تحول اساطير هر قوم، معرف تحول شكل زندگي، دگرگوني
ساختارهاي اجتماعي و تحول انديشه و دانش است. در واقع، اسطوره نشانگر يك دگرگوني بنيادي
در پويش بالاروندة ذهن بشري است. اساطير، رواياتي است كه از طبيعت و ذهن انسان بدوي
ريشه مي گيرد. و برآمده از رابطة دوسويه اين دو است.
ريشة
واژة اسطوره
اين واژه كه جمع شكسته عربي آن به گونه
اساطير بيشتر بكار مي رود، از واژه هايي است كه در بيشتر زبانهاي هند و اروپايي مشتقاتي
دارد. در سنسكريت Sutra به معني داستان است كه بيشتر در نوشته هاي بودايي بكار رفته است. در يوناني
Historia به معني جستجو
و آگاهي، در فرانسه (فرانسوي) Histaire، در انگليسي به دو صورت Story به معني حكايت،
داستان و قصة تاريخي، و History به معني تاريخ، گزارش و روايت بكار مي رود.
این فایل به
همراه چکیده ، فهرست مطالب ،
متن
اصلی و منابع تحقیق با فرمتword در اختیار شما قرار می‌گیرد
تعداد صفحات : 27