نگاهي گذرا بر ادوار زندگي اخوان

در شب چهارم شهريور 1369 اخوان ثالث درگذشت وسفينه عمر اين آزاد مرد رنجور- اين لولي وش مغموم- سرانجام گرفتار طوفان مرگ گرديد و كمر ستبر صنوبر شعر امروز ايران دوتا گشت . با مرگ او, طومار سبك  اما اصيل گونه ي شعرفارسي درهم پيچيد , سبكي كه پيش از اين , رسالت تاريخي اما هنري آن به پايان رسيده بود .

اخوان درادب معاصر يك پديده بود , عمر وهنري پر فراز ونشيب داشت . دغدغه هاي او رنگ بي قراري داشت و زمزمه هايش از زندگي  و  مرگ  شنيدني وتامل برانگيز است .

            زندگي را دوست مي دارم ;

            مرگ را دشمن .

            واي , اما  - با كه بايد گفت اين ؟ - من دوستي دارم

            كه به دشمن خواهم از او التجا بردن .            (گزيده اشعار/ چون سبوي تشنه / ص 97)

و يا درجايي ديگر در قطعه ي خيامي خود چنين مي گويد :

            مرگ آمد و خواست جان ِ آسوده من

            تابستاند كاسته و افزوده من

            دركارِ طرب كرده بُدم بود و نبود

            او برد همين قالب فرسوده من      ( ارغنون / خيامي )

اخوان در سال 1307  ﻫ . ش در مشهد متولد شد ,همانجا درس خواند , درسال1326به تهران آمد و دراطراف ورامين (پيشوا)آموزگار دبستان شد . نيمه دوم دهه بيست اوج دموكراسي ناقص درايران بود, دوران آزادي نسبي كه به دنبال انقلاب مشروطه و فعاليتهاي مشقت بار ديرسال مبارزات,سياسي وهنري در دوره رضاخوان پيدا شده بود . دهها نشريه سياسي و هنري و ادبي منتشر مي شد  . مردم نمايندگانشان را كم وبيش آزادانه انتخاب ميكردند . و مجلس , محل واقعي و داﺋمي تنشهاي طبقاتي و تضادها و مردم - نمايندگان - پر شده از اغراض جهاني و شخصي بود.

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمتword  در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 43