فونيكولار    2
منو ريلهاي سريع‌السير    2
قطارهاي مغناطيسي    3
قطارهاي سريع‌السير    4
واگنهاي دو طبقه    5
اتوبوس ريلي    5
قطار سبك شهري    6
منو ريل    6
ترن ست    7


فونيكولار
فونيكولار يك سيستم حمل و نقل ريلي است كه به منظور جابجايي در شيب هاي تند به كار مي‌رود. در این سيستم نيروي محركه لازم براي حركت واگن از طريق يك كابل به آن منتقل مي‌شود. تاكنون اشكال متنوعي از این سيستم طراحي و ساخته شده كه اكثر موارد دو واگن توسط يك كابل به يكديگر متصل مي‌شود و زماني كه يكي از واگنها به طرف بالا مي‌رود واگن ديگر به سمت پايين شيب حركت مي‌كند. نيروي وزن واگن ها، توان مورد نياز براي ايجاد حركت، كاهش مي‌يابد. فونيكولار بر اساس نوع طراحي طيف وسيعي از سرعت،‌ ظرفيت، شيب و مسافت را پوشش مي‌دهد و انتخاب مناسب این گزينه‌ها كليد اصلي براي نيل به حداكثر كارايي سيستم است.
فونيكولارها از دو نوع فناوری بهره مي‌برند: يكي فناوری آسانسورها و ديگري فناوری راه‌آهن به این معني كه هم از كشش توسط كابل يك واگن به سمت بالا استفاده شده و هم اينكه واگن روي ريل حركت مي‌كند.
 
منو ريلهاي سريع‌السير
در منو ريل سريع‌السير نيروهاي الكترومغناطيسي كه از موتورهاي كشنده توليد مي‌گردند وسيله نقليه را مي‌كشند. سيستم تعليق این واگنها منحصر بفرد و متفاوت با سيستم مگلو مي‌باشد. این نوع منو ريل برخلاف سيستم مگلو داراي چرخ از نوع بدون لبه و در نتيجه حداقل اصطكاك و قابليت پايداري بسيار بالا در قوسها است.
در سرعتهاي 400 تا 480 كيلومتر بر ساعت و در فواصل 240 تا 800 كيلومتر انواع مختلف قطارهاي سريع‌السير رفتاري مشابه دارند. اما در سرعت هاي بالاتر از 480 كيلومتر بر ساعت و يا فواصل بيش از 800 كيلومتر اشكالاتي نظير هانتينگ (Hunting) (در سيستمهاي با چرخ و ريل)، نيروهاي مخالف آيروديناميكي (در سيستم چرخ و ريل و مگلو)، اصطكاك شديد به دليل وزن بالاي قطار و تمايل به ناپايداري در سرعت هاي بالا (در سيستم چرخ و ريل) و نهايتاً نياز به توان بسيار بالا (مگلو) وجود خواهند داشت.