بخشی از متن اصلی :
فهرست مطالب
عنوان صفحه
ـ مقدمه 1
ـ ساختار PLC 2
ـ تفاوت PLC با كامپيوتر 6
ـ كاربرد PLC صنايع مختلف 8
ـ سخت افزار PLC 9
ـ مدولا منبع تغذيه (PS ) 10
ـ واحد پردازش مركزي (CPU) 11
ـ حافظه (MEMORY) 11
ـ ترمينال ورودي (INPUT MODULE) 12
ـ ترمينال خروجي (OUTPUT MODULE) 13
ـ مدول هاي ارتباط پروسسوري (CP) 14
ـ مدول هاي رابط (IM) 14
ـ تصويري ورودي ها (PII) 14
ـ تصوير خروجي ها(PIO) 15
ـ فلگ ها ، تايمرها و شمارنده ها 15
ـ انبارك يا آكومولاتور (ACCUM) 16
ـ گذرگاه عمومي ورودي / خروجي (I/O bus) 16
ـ روشهاي مختلف آدرس دهي 18
ـ نرم افزار PLC 18
ـ واحد برنامه نويسي (PG) 19
ـ روشهاي برنامه نويسي در PLC 20
ـ روش نمايش نردباني (LAD) 21
ـ روش نمايش فلورچارتي (CSF) 21
ـ نمايش عبارتي (STL) 21
ـ فليپ فلاپ 22
ـ دستورL و T 22
ـ مقايسه كننده ها 23
ـ تايمرها (Timers) 24
ـ نصب و راه اندازي ، رفع عيب PLC 25
ـ نصب PLC 26
ـ حفاظت فيزيكي 26
ـ حرارت محيط 26
ـ تداخل مغناطيسي 27
ـ سيم كشي 27
ـ گسترش 28
ـ اتصالات سيم هاي بيروني 28
ـ ايمني 29
ـ اتصال وسايل ايمني 30
ـ دوري از عيب هاي ورودي 31
ـ مستند سازي 32
ـ مقدمات تست دستگاه 33
ـ بازبيني عمليات 34
ـ آزمون نهايي 36
ـ عيب يابي 37
درصد خرابي و منبع آن 38
جدول راهنماي عيب يابي 40
راه اندازي دستي 43
مقدمه
در
نخستين سالها الكتريسته به شكل مستقيم (DC) مورد استفاده قرار ميگرفت كه
نمونه بارز آن باطريهاي الكترو شيميايي بودند كه در تلگراف كاربرد وسيعي
داشت.
در اولين نيروگاه برق كه در سال 1882 توسط اديسون در شهر
نيويورك احداث گرديد از ماشين بخار و ديناموهاي جريان مستقيم براي توليد
برق استفاده شد و نيروي حاصله به همان فرم DC از طريق كابلهاي زيرزميني
توزيع و مصرف شد. در سال 1880 تا 1890 با ساخت ترانسفورماتورها وژنراتورهاي
القايي شبكه‌هاي انتقال AC توسعه فراواني پيدا كرد ، بطوريكه اين نوع شبكه
بر شبكه‌هاي DC مسلط شد. علي رغم اين موضوع ، در اين سالها مهندسان تلاش
زيادي جهت مرتفع ساختن مشكلات شبكه‌هاي انتقال DC به انجام رساندند ،
بطوريكه رنه تيوري1 در سال 1889 با سري كردن ژنراتورهاي DC توانست به ولتاژ
بالايي جهت انتقال DC دست يابد و در انتهاي خط هم تعدادي موتور DC را با
هم سري كرده و هر يك از اين موتورها را با بك ژنراتورDC يا AC با ولتاژ كم
كوپل كرده بود.
از اين نوع سيستم تا سال 1911 حدود 20 پروژه در اروپا
به اجرا درآمد كه مهمترين آن در فرانسه بين موتيرز2 در كوههاي آلپ فرانسه و
شهر ليون با فاصله‌اي حدود km20 و سطح ولتاژ kv125 تا سال 1937 مورد
بهره‌برداري قرار گرفت.
به هر حال با توجه به محدوديت ماشين‌هاي DC
مشخص بود كه توسعه بيشتر HVDC به مدلهايي با كيفيت بهتر از اين نوع
ماشين‌ها نياز داشت، به همين دليل عده‌اي به طرح ديگري از مبدلها پرداختند.
در
سال 1932 ماركس در آلمان مبدلهايي با قوس هوا ابداع كرد كه باسويچينگ قوس
بين دو الكترود مشابه، جريان متناوب قابل تبديل به جريان مستقيم مي‌شدند
ولي اين نوع مبدل اشكالاتي از جمله عمر كم الكترودها، افت ولتاژ نسبتاً
زياد (V500 روي قوس) و همچنين توان تلفاتي زياد براي قوس و براي دميدن هواي
خاموش كننده قوس و خنك كنندگي حدود 3% قدرت انتقالي داشت.
در سال
1930 براي اولين بارديوهاي جيوه‌اي مجهز به الكترود كمكي ساخته شدند، اين
نوع ديودها قابليت كار در حالت اينورتري را نيز داشتند به اين ترتيب در
سالهاي بعد مبدلهاي شبكه انتقال DC به ديودهاي مذكور مجهز شدند.
اولين
خطوط HVDC با استفاده از اين نوع مبدلها در طول جنگ جهاني دوم در كشور
آلمان احداث شد، اين خط به طول km115 و ولتاژ kv400 و ظرفيت انتقال قدرت
Mw60 با كابل زيرزميني مورد بهره‌برداري قرار گرفت.
این فایل به همراه چکیده، فهرست مطالب، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمت word و قابل ویرایش در اختیار شما قرار
می گیرد.
تعداد صفحات : 95