چكيده:

بيش از پنجاه سال  است كه دست اندركاران مسائل نظامي جهان با مفهوم جنگ الكترونيك آشنا هستند. جنگ الكترونيك در واقع چيزي نيست جز تلاش براي «خوب ديدن دشمن» و در عين حال «ديده نشدن توسط او» به عبارت ديگر هر گونه تكنيك و تكنولوژي تأثيرگذار  بر وسائل الكترونيكي كه توانايي عمل كرد يك سيستم دفاعي را كاهش مي‌دهد جنگ الكترونيك نام دارد.

و هر گونه تكنيك و تكنولوژي كه جهت حذف اثرات مخرب سيستم‌هاي جنگ الكترونيك در سيستم‌هاي دفاعي به كار مي‌رود دفاع الكترونيك نام دارد.

امروزه بهترين مانع در مقابل بروز جنگ بين كشورها داشتن ارتش‌‌هاي قدرتمند، قابل انعطاف و  با قابليت پاسخگويي سريع مي‌باشد.

بيان چنين ارتش‌هايي كه امروزه تعداد و امكانات آنها روبه ازدياد است، بر مخابرات استوار مي‌گردد. موضوع مخابرات نظامي خصوصاً زماني كه همة نيروهاي نظامي يك كشور «زميني، هوايي، دريايي و … » بايد در صفحة واحدي از عمليات با يكديگر كار كنند، موضوعي بسيار گسترده و پيچيده است.

سيستم‌هاي مخابراتي مورد استفاده در چنين شرايطي بايد داراي واكنش سريعتر، قابليت اطمينان و ماندگاري بيشتر، عدم آسيب‌پذيري بالاتر و قابليت همكاري بيشتر بين واحدها باشند.

همچنين اين سيستم‌ها بايد قادر به كنترل خود باشند تا بتوانند آسيب‌پذيري را كاهش داده و به عبارتي خود درمان باشند.

بنابراين در جنگ‌هاي آينده پيروزي با طرفي خواهد بود كه بتواند فضاي الكترومغناطيسي را بهتر كنترل كند و چنين است كه سرمايه‌گذاري در زمينة جنگ الكترونيك و خريد و فروش ادوات آن حجم و رشد سالانة شگفت‌انگيزي را نشان مي‌دهد. در كشور ما نيز ضرورت دارد، همچون ساير كشورها، كارشناسان و محققين اين حوزه خاص فراگرد هم آمده و با ارائة يافته‌ها و تجارب ارزندة خود از پيشرفت جهاني و فعاليت‌هاي داخلي، رشد توسعه و تعمق اين رشتة خاص را در عرصه‌هاي مختلف كاربردي و تحقيقاتي تسريع كرده و بايد، و شايدهاي علمي و آموزشي را در معرض نقد آگاهانه قرار دهند.